Η ιερότερη υποχρέωση που έχουμε απέναντι στην Ιστορία, είναι να την ξαναγράψουμε επιτέλους τίμια, λαμβάνοντας υπόψιν και την πλευρά όσων με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχουν εξολοθρευτεί.

Βλάσσης Γ. Ρασσιάς

Σε έναν κόσμο όπου οι «σοφοί» και οι «αγανακτισμένοι» ομιλούν συνεχώς για δικαιώματα, είναι σημαντικό, έστω από ολίγους, να γίνεται λόγος  για δικαιοσύνη. Τη δικαιοσύνη του αυτο-νόητου, αυτήν που προκύπτει από τα ευγενέστερα στοιχεία της ανθρώπινης φύσεως, αλλά και από τα αντίστοιχα όλων των πολιτισμών, αυτά που αναδεικνύουν τις ανθρώπινες αρετές και τις εναρμονίζουν με τη Φύση και τον Κόσμο.

Και η αξία αυτής της δικαιοσύνης είναι άχρονη, δεν σκύβει εμπρός στους αιώνες˙ συναντά τη μνήμη σε μια ενάρετη συγχορδία, που απελευθερώνει ολιστικά. Εμπρός σε τούτη τη μελωδία, οι ιδεολογίες γίνονται κονιορτός, γιατί δεν έχουν τίποτε το δίκαιο ούτε το αξιομνημόνευτο. Αντιθέτως, παράγουν μονίμως φανατισμό και μισαλλοδοξία, ερεθίζοντας στον άνθρωπο ό,τι πιο φαύλο, ασεβές και ελεεινό μπορεί να εκφράσει, με λόγια και έργα.

Σαν σήμερα, στις 8 Μαρτίου 415 (παλαιά χρονολογία), με εντολή του πατριάρχη Αλεξανδρείας Κύριλλου, δολοφονείται με τον πλέον φριχτό τρόπο η Υπατία, από φανατικούς χριστιανούς παραβολάνους. Γιατί συμπύκνωνε στο πρόσωπο της εκείνα τα χαρακτηριστικά που ο μονοθεισμός των φανατικών μισεί: Ήταν γυναίκα, φιλόσοφος και Εθνική στο θρήσκευμα.

Οι συνεχιστές των παραβολάνων, με την ανοχή ή και με την υλική αρωγή του Κράτους, συνέχισαν στις δεκαετίες και στους αιώνες που ακολούθησαν την εξολόθρευση των Εθνικών, την εκθεμελίωση του πολυθεϊσμού, σε τέτοιον βαθμό, που ελάχιστοι εξ αυτών κατάφεραν να επιβιώσουν, εν κρυπτώ, μέχρι τις μέρες μας. Είναι βέβαιον πως εκατομμύρια άνθρωποι δολοφονήθηκαν με φωτιά και τσεκούρι, ενώ ο κόσμος τους, ήτοι η θρησκεία και ο εν γένει πολιτισμός μέσα στον οποίον δημιουργήσαν ο Σωκράτης, ο Διογένης, ο Επίκουρος, ο Αρχίλοχος, ο Πρωταγόρας και τόσοι άλλοι, έγινε συντρίμμια και στάχτη. Αυτό ήταν το πρώτο Ολοκαύτωμα που έζησε η ανθρωπότητα. Όσοι αιώνες και αν περάσουν, οι ενάρετοι επί Γης άνθρωποι, αυτοί που αγαπούν τις ιδέες και τα ιδεώδη, αλλά αποστρέφονται την πολιτική και τις ιδεολογίες, δεν πρέπει να το ξεχνούν.

Να μην ξεχνούν ότι ο θρησκευτικός φανατισμός, το να εχθρεύεσαι και να μισείς τον συνάνθρωπό σου γιατί έχει διαφορετική πίστη ή νομιζόμενα από εσένα, είναι χριστιανικό δημιούργημα. Το Ισλάμ τα βρήκε όλα έτοιμα, μεθοδολογία και ιδεολογία στημένη, δομημένη άρτια για τους απανταχού φανατικούς. Αλλά και οι έτεροι πνευματικοί απόγονοι των χριστιανών, με την εξίσου φανατική αντίληψη ότι κατέχουν την «απόλυτη αλήθεια», κομμουνιστές και φασίστες, οφείλουν τα μέγιστα σε εκείνους τους «καλούς» ανθρώπους που ονομάζονταν παραβολάνοι.

Ευτυχώς, για εμάς και για όλους τους ελευθερόφρονες, δεν είμαστε σύγχρονοι της σπουδαίας Υπατίας. Διότι αν ήμασταν, αυτές οι λέξεις δεν θα δημοσιεύονταν ποτέ. Όμως είναι πλέον αργά για τους φανατικούς˙ οι ιδέες μπορούν πια να ταξιδεύουν γρήγορα κι ανεμπόδιστα, σα μικρά μηνύματα μέσα σε άθραυστα και αβύθιστα μπουκάλια.

 

Αναρχική συλλογικότητα Πυργῖται