Νιώθουμε, άραγε, ποτέ πιο πλήρως ικανοποιημένοι με την φευγαλέα στιγμή απ’ όσο όταν πηγαίνουμε να μαζέψουμε βατόμουρα ή μανιτάρια, όπως οι πρώτοι άνθρωποι, ή όταν, αργοί, μαζεύουμε βότσαλα, κοχύλια και ξύλα στην ακροθαλασσιά; Η χαρά τής καθαρής ύπαρξης: ζωή που συμπυκνώνεται κι αναλώνεται στην στιγμή.… Περισσότερα...
Φώναξε η ζωή μας χάνεται πάει/ Διάλυσε τη σκόνη που σκεπάζει το φως/ Ο θάνατος διακοπές στο Sarajevo πάει/ Ξύπνησε, στις ειδήσεις τα βλέπεις και τρως.
Magic de Spell, Sarajevo (Φώναξε)
Η νοσταλγία (νόστος+άλγος) είναι μια επιστροφή με πόνο.… Περισσότερα...
Ο λαβύρινθος λειτουργεί μέσα μας, καθημερινά, πέρα από το φυσικό, στο αμιγώς συμβολικό. Είτε γίνεται αντιληπτό είτε όχι, τον συναντούμε στο κατώφλι της απόφασης, στην αμφιβολία της επιλογής, στην σιωπή του εσωτερικού τρίστρατου. Ασφαλώς, έχουν ήδη γίνει αρκετές προσεγγίσεις για το ζήτημα, είτε φιλοσοφικές, είτε ψυχολογικές, είτε εν γένει θεολογικές.… Περισσότερα...
Για άκουσε λοιπόν τα νέα της Αλεξάνδρας, που ζούσε κάθε μέρα τι θα πει άντρας…
Η Αλεξάνδρα έζησε σε λάθος τόπο και λάθος εποχή; Οι γυναίκες με αυτό το τέλος ζουν πάντα σε λάθος χρόνο και τόπο. Ή μάλλον, ο τόπος και ο χρόνος είναι πάντα λάθος.… Περισσότερα...
Μιας και οι βεβαιότητες, κάθε είδους και ύφους, καταρρέουν καθημερινά ταχύτερα κι από φωτόνια σε «κατοστάρι», αναρωτιόμαστε κατά πόσο η γνωστή ρήση, εν είδη τίτλου εδώ, παραμένει επίκαιρη. Αφορμή για σκέψεις επί του ζητήματος μας δίνεται από όλο αυτό το κύμα λογοκρισίας στις Η.Π.Α,… Περισσότερα...
Στον Ράμι, για τις μύριες στιγμές του στην απομόνωση. Και για τις νύχτες του Δεκέμβρη που μοιραστήκαμε.
Σε όλους τους αξιοπρεπείς φυλακισμένους.
Για τον φυλακισμένο η λέξη απομόνωση δεν είναι μια αφηρημένη έννοια.
Δεν είναι η επιλογή ενός συγγραφέα να μείνει μόνος και να γράψει στο ησυχαστήριό του.… Περισσότερα...