Για τα τρία χρόνια από τον θάνατο του συντρόφου μας Γιώργου Βλασσόπουλου

Για τα τρία χρόνια από τον θάνατο του συντρόφου μας Γιώργου Βλασσόπουλου

Ο θάνατος δεν είναι όταν σβήνουν τα φώτα. Είναι το σβήσιμο της λάμπας επειδή ήρθε η αυγή.

Ταγκόρ

Σηκωνόμαστε κάθε πρωί από το κρεβάτι μας, ετοιμαζόμαστε βιαστικά, πηγαίνουμε σε ανούσιες, εξαντλητικές ή και εντελώς παράλογες δουλειές, επιστρέφουμε στα μικρά (ή κάπως μεγαλύτερα) τεχνητά «κουτάκια» μας, να «συνομιλήσουμε» με τις οθόνες, να καταλήξουμε (πάλι) κατάκοποι στο κρεβάτι μας, για να επαναλάβουμε σχεδόν πανομοιότυπα την ίδια ακριβώς διαδικασία το επόμενο πρωί.… Περισσότερα...

Τα όνειρα και η εξουσία

Τα όνειρα και η εξουσία

Ο πρωτόγονος άνθρωπος κυβερνιόταν πολύ καλύτερα από τα ένστικτά του, παρά ο «λογικός» άνθρωπος, ο απόγονος του, που έμαθε να συγκρατείται αυτοελεγχόμενος. Μέσα από την πορεία του πολιτισμού, υψώσαμε ένα φράγμα όλο και πιο ερμητικό ανάμεσα στη συνείδησή μας και στα βαθύτερα ενστικτώδη στρώματα της ψυχής μας και, μάλιστα, το αποκόψαμε τελικά απ’ τη σωματική βάση τον ψυχικών φαινομένων.Περισσότερα...

Θραύσματα ενός σπασμένου καθρέφτη

Θραύσματα ενός σπασμένου καθρέφτη

Οκτώ χρόνια πριν το τέλος του 20ου αιώνα, δεν θα ήθελα να επιβαρύνω την ήδη υπάρχουσα σύγχυση με την προσωπική μου θολή μαρτυρία. Επισημαίνω όμως τον απόλυτο θρίαμβο του κρατικού φασισμού, την οριστική εγκατάσταση του “στερεότυπου” και των μεταλλαγμένων και τέλος την επιτυχή μεταμόσχευση του τηλεοπτικού κοντρόλ-σύστεμ στον κοινωνικό κορμό.Περισσότερα...

Πληροφορία και φωταδισμός: Φαντάσματα σε λευκό φόντο

Πληροφορία και φωταδισμός: Φαντάσματα σε λευκό φόντο

Υποτίθεται πως ζούμε στην εποχή της πληροφορίας, πως τα γεγονότα, όσο μακρινά κι αν συμβαίνουν από εμάς, φανερώνονται μπροστά μας με αστραπιαία ταχύτητα. Υποτίθεται πως οι πηγές πληροφόρησης είναι τόσες πολλές, που ο ενδιαφερόμενος διαθέτει πλέον μύριες επιλογές για να «κοινωνήσει» τις πληροφορίες που τον ενδιαφέρουν.… Περισσότερα...

Τι γίνεται όταν ο δρόμος τελειώνει;

Τι γίνεται όταν ο δρόμος τελειώνει;

Το σώμα της Γης

Ο ανθρώπινος χρόνος τις τελευταίες δεκαετίες έχει συσταλεί. Συμπυκνώνεται και περιέχει μεγάλο όγκο γεγονότων, δράσεων, εξελίξεων, τεχνολογικών επιτευγμάτων. Ο ανθρώπινος πολιτισμός -ιδιαίτερα σε μια πλευρά του πλανήτη Γη- έχει διογκωθεί. Τεράστιος όγκος αντικειμένων, προϊόντων, υποπροϊόντων, που απαιτούν υπερβολικές ποσότητες ενέργειας, για να δημιουργηθούν, να μεταφερθούν, να καταναλωθούν και να λειτουργήσουν, κατακλύζουν κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής.… Περισσότερα...

Σκηνές απ’ τη ζωή μιας μηχανής

Σκηνές απ’ τη ζωή μιας μηχανής

Όταν ζητήθηκε από την πλατφόρμα τεχνητής νοημοσύνης Llama -του ομίλου Meta- να γράψει ένα κείμενο, ακολουθώντας το ύφος και τη θεματική του Μισέλ Ουελμπέκ, εκείνη αρνήθηκε, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως «δεν μπορώ να δημιουργήσω περιεχόμενο που διαιωνίζει επιβλαβή στερεότυπα ή διακρίσεις». Είναι γνωστές οι αμφιλεγόμενες απόψεις που εκφέρει στα έργα του ο Ουελμπέκ και οι συζητήσεις που εγείρουν.… Περισσότερα...

Πώς γεννιούνται οι πόλεις;

Πώς γεννιούνται οι πόλεις;

Ζούμε κυρίως σε πόλεις γερασμένες με μνήμες αιώνων στις πλάτες τους. Κάποτε και χιλιετιών. Τις θεωρούμε δεδομένες. Κατοικούμε στα σπλάχνα τους, τις διασχίζουμε δίχως να θυμόμαστε πλέον ποιοι τις ίδρυσαν και γιατί. Ούτε καν το πώς. Πώς γεννιούνται όμως οι πόλεις; Με πρόγραμμα και προδιαγραφές; Από ενώσεις χωριών; Ενώσεις συμφερόντων; Συμμαχίες; Για την εκπλήρωση ποιου σκοπού; Της αριστοτελικής ευδαιμονίας; Για χάριν ενός ιδανικού, όπως διατεινόταν ο Πλάτων;

Μυθικοί γενάρχες, ήρωες, στρατηλάτες, πολιτικοί, στρατηγοί ή ανώνυμοι ήρωες οι ιδρυτές τους.… Περισσότερα...

Η ειρκτή της «συναινετικής πραγματικότητας»

Η ειρκτή της «συναινετικής πραγματικότητας»

Δεν έχει σημασία ποιο μονοπάτι θα διαλέξεις. Υπάρχουν ένα εκατομμύριο μονοπάτια κι όλα είναι ίδια γιατί δεν οδηγούν πουθενά. Αρκεί το μονοπάτι να το ακολουθήσεις χωρίς φόβο και χωρίς φιλοδοξία. Και αρκεί το μονοπάτι να έχει καρδιά.

Carlos Castaneda

 

Αντικρίζουμε το πρώτο φως σε μια προκαθορισμένη για εμάς πραγματικότητα.… Περισσότερα...

Ρόδα και αηδόνια: Τα πνευματικά ταξίδια του Χακίκ Μπέη

Ρόδα και αηδόνια: Τα πνευματικά ταξίδια του Χακίκ Μπέη

Ελευθερωμένος πλέον από την ειρκτή του χρόνου, ο Χακίμ Μπέη ή αλλιώς Πίτερ Λάμπορν Ουίλσον (1945-2022) παραμένει ένα ρευστό πνεύμα. Γι’ αυτό, το πέρασμα του από το βραχύβιο αισθητό στο άχρονο μη αισθητό, δεν στερεί τη δυνατότητα στο πνεύμα του να εγκαθίσταται όπου θέλει ανεξαρτήτως τόπου και χρόνου.… Περισσότερα...

Ο ήρωας της εργατιάς

Ο ήρωας της εργατιάς

Συνήθως, η χειραγώγηση βασίζεται κυρίως στην αυταπάτη και λιγότερο στην βία. Στην αυταπάτη πως αν συμμετάσχεις στο «παιχνίδι», ακολουθώντας πιστά τους κανόνες, θα βγεις κερδισμένος. Μα οι κανόνες δεν είναι αυτό που ίσως φαντάζεσαι. Δεν αρκεί να κάνεις «καλά την δουλειά σου», να είσαι εργατικός, συνεπής, παραγωγικός.Περισσότερα...

Τι μας συνδέει;

Τι μας συνδέει;

Αλήθεια, τι μας κάνει ανθρώπους; Το ό,τι γεννιόμαστε με κάποιες ιδιότητες, πού υποτίθεται δεν έχουν άλλες υπάρξεις; Το ό,τι διαθέτουμε κάτι περισσότερο; Το ό,τι έχουμε μνήμη και ιστορία; Τίποτε από αυτά; Νιώθουμε ότι τα παραπάνω ερωτήματα τίθενται σε λάθος βάση· μας πάνε αλλού και μας παραπλανούν.… Περισσότερα...

Εσύ πόσο θάνατο «κλικάρισες» σήμερα;

Εσύ πόσο θάνατο «κλικάρισες» σήμερα;

Όταν μιλάς ειλικρινά κι όταν δεν πετάς στον δρόμο ό,τι σε πλήγωσε -αν θέλεις- ή ό,τι σε πρόδωσε, αλλά το κρατάς και το πηγαίνεις και το παλεύεις και το ψάχνεις και στήνεις την ζωή σου πάνω σε αυτό, έστω κι αν ξέρεις ότι στο τέλος θα είσαι ένας loser, αυτό είναι κάτι που το εκτιμάει ο άλλος και το αναζητά.Περισσότερα...

Ψηλαφώντας ίχνη

Ψηλαφώντας ίχνη

Τα παραμύθια δεν ειν’ αλήθεια

Αλλά τουλάχιστον δεν είναι ψέματα

Ξύλινα Σπαθιά, Ένα Παράξενο Τραγούδι

Ίσως έχετε παρατηρήσει τα χνάρια που, κάποιες φορές, αφήνουν (άθελά τους) τα μη ανθρώπινα πλάσματα –σκύλοι, γάτες, ακόμη και πουλιά– στο νωπό τσιμέντο· τυχαία σημάδια στον χρόνο, σαν το φως των αστεριών που συνεχίζει, ενώ αυτά πια δεν υπάρχουν.… Περισσότερα...

Αυτό δεν είναι ένα Πανεπιστήμιο

Αυτό δεν είναι ένα Πανεπιστήμιο

Αλλά ας δεχτούμε ότι η ελευθερία της σκέψης μπορεί να κατασταλεί κι ότι οι άνθρωποι μπορούν να πιεστούν τόσο, ώστε να μην τολμούν να μιλούν παρά μόνο με διαταγή της ανώτερης Αρχής. Τούτο ασφαλώς δεν θα τους έκανε ποτέ να σκέφτονται μόνο ό,τι θέλει η ανώτατη Αρχή.Περισσότερα...

Η Μαύρη Καρότσα στην «ψηφιακή εποχή»

Η Μαύρη Καρότσα στην «ψηφιακή εποχή»

Η «Καρότσα ή «Μαύρη ήταν καρότσα» όπως το ονομάζουν στην Αλιστράτη Σερρών από όπου κατάγεται, είναι ένα σκοτεινό μοιρολόι. Ο θρύλος λέει πως αναφέρεται στα κορίτσια που στο παρελθόν απήγαγαν με τη βία από τα σπίτια και τις οικογένειες τους, για να τα εκμεταλλευτούν με οποιοδήποτε τρόπο.Περισσότερα...