Πολλοί άνθρωποι, ατενίζοντας από μία ασφαλή χρονική απόσταση ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος και κρίνοντας με βάση τις συνθήκες του παρόντος, οδηγούνται στο εσφαλμένο συμπέρασμα ότι επιτέλους έχουμε εξελιχθεί. Ότι ο κόσμος εξελίσσεται γραμμικά και ποτέ δεν γυρίζει πίσω. Ότι όλοι έχουμε μάθει κάτι από αυτό που λέγεται Ιστορία.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να διαπιστώσουμε ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν απλοϊκές και επίμονες φαντασιώσεις.

Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας (και αργότερα) υπήρχε μία συγκεκριμένη συνθήκη που αποτελούσε τον φόβο και τον τρόμο των Ρωμιών: ο αφορισμός. Ήταν ένα όπλο πειθάρχησης και άσκησης τρομοκρατίας από την πλευρά του «χριστιανιστικού» ιερατείου απέναντι στις μάζες των θρησκόληπτων Ραγιάδων. Ο αφορισμένος θεωρούνταν πλέον απόβλητος από την κοινωνία και τον κόσμο – δεν μπορούσε να βρει αποκούμπι και βοήθεια από πουθενά, ούτε καν από μάνα κι αδερφό, ήταν ένα μίασμα στα μάτια θεών και ανθρώπων, σ’ αυτή τη ζωή και σε όποια άλλη.

Ο αφορισμός λοιπόν σήμαινε τον απόλυτο κοινωνικό θάνατο του «μιάσματος», κάτι που συχνά οδηγούσε και στον φυσικό θάνατο λόγω των πολύ μεγάλων δυσκολιών επιβίωσης που συνεπαγόταν. Για να καταλάβουμε το μέγεθος του τρόμου που προκαλούσε ο αφορισμός, ας θυμηθούμε αυτό που έμεινε στην ιστορία ως  «ο χαλασμός των κλεφτών του Μωριά». Καθώς το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως τους αφόρισε μαζικά το 1805 και με τη συνεργασία των κοτζαμπάσηδων με τις Τουρκικές αρχές – δεν είχαν πλέον κανένα καταφύγιο ή πηγή τροφοδοσίας, κάτι που οδήγησε στον αφανισμό τους. Πέντε χιλιάδες ικανότατοι πολεμιστές εξοντώθηκαν μέσα σε λίγους μήνες.

Σήμερα, κάποιος μπορεί να τολμά να αισθάνεται οίκτο για την τότε πνευματική κατάπτωση των Ραγιάδων και να πιστεύει πως ο ίδιος είναι ανώτερος και περισσότερο ευφυής από εκείνους. Κάνει λάθος: οι άνθρωποι εκείνοι ήταν τόσο ευφυείς όσο κι εμείς σήμερα. Μπερδευόμαστε με την ραγδαία συσσώρευση γνώσεων και συνεπακόλουθης τεχνολογίας των τελευταίων διακοσίων ετών. Οι γνώσεις όμως από μόνες τους δεν συνιστούν ευφυΐα. Ίσως να βοηθούν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν. Επί πλέον, εκείνοι οι άνθρωποι σίγουρα είχαν περισσότερο ψυχικό σθένος απ’ ότι εμείς σήμερα, έστω και εξ ανάγκης: οι σκληρότερες συνθήκες διαβίωσής τους το επιβεβαιώνουν.

Σήμερα, λοιπόν, όλοι εμείς οι «ευφυείς» απειλούμαστε από μία εκμοντερνισμένη εκδοχή «αφορισμού» και συνεπακόλουθου κοινωνικού θανάτου. Ήδη θεωρείται δεδομένο πως όποιος δεν κάνει το εμβόλιο για τον κορωναϊό (ή ότι άλλο προκρίνουν στο μέλλον) δεν θα μπορεί να ταξιδέψει αεροπορικώς. Δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία πως αυτό θα είναι μόνο η αρχή, καθώς για πολλούς μπορεί να θεωρηθεί σχετικώς ανώδυνο. Είναι απλώς ζήτημα χρόνου το να ακολουθήσουν κι άλλες μεγαλύτερες δυσχέρειες. Για παράδειγμα, δεν θα μπορεί να μπαίνει σε εμπορικά καταστήματα, σε ταβέρνες και μπαρ, σε δημόσιες υπηρεσίες. Δεν θα έχει δικαίωμα στην νοσοκομειακή περίθαλψη ή να μπαίνει σε χώρους εργασίας. Οι εργοδότες θα παρανομούν εάν τον προσλαμβάνουν. Εάν αυτό συνδυαστεί με την επερχόμενη πλήρη ψηφιοποίηση του νομίσματος, τότε ο οικονομικός του θάνατος θα είναι τόσο απλός όσο και το πάτημα ενός πλήκτρου.

Άραγε τί χειρότερο πάθαινε ο αφορισμένος; Τί «πιο προχωρημένο» θα έκαναν οι Ναζί εφόσον επικρατούσαν; Μήπως οι ιδέες τους τελικώς επικράτησαν, μήπως αυτές οι ιδέες δεν ήταν καν δικής τους έμπνευσης; Συγχωρέστε μας, ξεχάσαμε πως οι Ναζί είναι στη φυλακή. Χειροκροτείστε, η Δημοκρατία ενίκησε, το «τείχος Δημοκρατίας» όλου του πολιτικού φάσματος το εγγυάται.

Για να είμαστε δίκαιοι, μπορούμε να διακρίνουμε δύο συγκεκριμένες διαφορές της τωρινής σύμπηξης της τραπεζικής με την τεχνολογική και φαρμακευτική Μαφία σε σχέση με τους Ναζί. Οι Ναζί μιλούσαν για τα συμφέροντα της δικής τους εθνικής εργατικής τάξης, ενώ οι τωρινοί είναι διεθνιστές και ετοιμάζονται να διαχειριστούν το διεθνές προλεταριάτο που φροντίζουν να δημιουργηθεί. Οι Ναζί πίστευαν ότι η ανώτερη Αρία φυλή όντως υπάρχει -και είναι οι ίδιοι- ενώ οι τωρινοί θέλουν «απλώς» να την φτιάξουν μέσω της γενετικής και της τεχνολογίας, δηλαδή μέσω της πολυδιαφημιζόμενης σύμπηξης ανθρώπου και μηχανής.

Ούτε καν θα ιδρώσουν τα ώτα μας ότι «υπερβάλλουμε». Όποιος εξακολουθεί να σκέφτεται έτσι ας αναλογιστεί τι από όλα αυτά που έχουν συμβεί μπορούσε να τα φανταστεί μόλις έναν χρόνο πριν. Ας συνειδητοποιήσει πως δεν ήταν βλάκες οι αλλοτινοί Ρωμιοί και Έλληνες που έτρεμαν τον αφορισμό. Ηττημένοι πολέμου ήταν.

Το «χριστιανιστικό» (και όχι χριστιανικό) ιερατείο μπορεί σήμερα να πνέει τα λοίσθια, αλλά ένα νέο «επιστημονιστικό» (και όχι επιστημονικό) ιερατείο έχει ήδη κάνει την εμφάνισή του. Θα έρθει η στιγμή για να καταδειχθεί ότι ουσιαστικά έχει την ίδια νοοτροπία με το προηγούμενο και ότι αποτελεί συνέχισή του με άλλα εργαλεία και μέσα. Όση σχέση είχε η εσωτερική πνευματική παράδοση των πρώτων Χριστιανών με το μετέπειτα χριστιανιστικό ιερατείο (παράδοση που ήταν πολύ αρχαιότερη από τους ίδιους), άλλη τόση σχέση έχει η σκεπτικιστική παράδοση της Επιστήμης με το ιερατείο των επιστημονιστών. Οι οποίοι, κατά τα λόγια του Taleb, «χρησιμοποιούν το σκεπτικιστικό εγχείρημα για να φιμώσουν τους σκεπτικιστές».

 Όντως, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει ένα ιερατείο ώστε να εμπεδώσει την κυριαρχία του είναι όχι το να συντρίψει τους αντιπάλους του (αυτοί έπονται) αλλά πρωτίστως το να εκκαθαρίσει το εσωτερικό του από τους «αιρετικούς». Όλους αυτούς δηλαδή που γνωρίζουν και κατανοούν άριστα το τι είναι -και αντίστοιχα το τι δεν είναι- η Επιστήμη και η Φιλοσοφία, όπως και το ποια είναι τα όριά τους. Όλους αυτούς δηλαδή τους επιστήμονες που δεν συμφωνούν με την τρέχουσα διαχείριση του κορωναϊού και οι οποίοι πρέπει είτε δια της φίμωσης είτε δια της απειλής του επαγγελματικού εξοβελισμού τους να υποταχθούν. Κατά τον ίδιο τρόπο που το χριστιανιστικό ιερατείο φίμωσε, ενσωμάτωσε ή εξόντωσε μια πληθώρα χριστιανικών «αιρέσεων» κατά την επικράτησή του μετά την Σύνοδο της Νίκαιας. Οι Εθνικοί έμελλε να ακολουθήσουν την ίδια και χειρότερη μοίρα. Ούτε αυτοί μπορούσαν τότε να διανοηθούν αυτό που τους περίμενε, αλλά σήμερα εμείς (οι «ευφυείς»…) το γνωρίζουμε ως «το τέλος του αρχαίου κόσμου» και ως την απαρχή του Μεσαίωνα.

Για ποιον λόγο λοιπόν δεν αντιστάθηκαν εγκαίρως οι Εθνικοί; Δεν είχαν επαρκή δείγματα της αδιαλλαξίας και μισαλλοδοξίας του νέου -τότε- ιερατείου; Για ποιο λόγο δεν αντιστάθηκαν εγκαίρως οι Εβραίοι; Δεν είχαν επαρκή δείγματα των προθέσεων του Χιτλερικού καθεστώτος; Κοιτάζοντας το τί συμβαίνει σήμερα κατανοούμε το γιατί. Ο κοινός ανθρώπινος νους αρνείται να συλλάβει την τερατωδία των κατασκευαστών αυτοκρατοριών. Των «Γήινων θεών» δηλαδή. Το χριστιανιστικό ιερατείο έγινε ο ιδεολογικός πυλώνας της αυτοκρατορίας του Κωνσταντίνου, το επιστημονιστικό ιερατείο θα είναι ο ιδεολογικός πυλώνας της νέας αυτοκρατορίας. Η οποία είναι η ίδια η χριστιανιστική αυτοκρατορία με τη διαφορά ότι πλέον έχει αλλάξει χέρια. Ας κάνει τον κόπο κάποιος να εξετάσει το τί λέει και πως κινείται ο Πάπας της Ρώμης και θα καταλάβει τι λέμε. Τί σημαίνει ιδεολογικός πυλώνας και γιατί τον χρειάζεται μια αυτοκρατορία; Γιατί έχει την απόλυτη ανάγκη ενός πολιτισμικού ρεύματος που να αποτελεί συνεκτικό παράγοντα, ώστε να ελέγχεται μια θάλασσα ετερόκλητων -και υποψήφιων προς πνευματική λοβοτόμηση- υπηκόων.

Αν λοιπόν θέλουμε να βαυκαλιζόμαστε ότι κάτι έχουμε μάθει από την Ιστορία, αντί να αποδεικνύουμε τον κανόνα που λέει πως κανείς και ποτέ δεν μαθαίνει τίποτε από αυτήν, η ώρα για να αντισταθούμε είναι τώρα. Όχι αύριο. Αύριο κανείς δεν θα μπορεί. Δεν πρέπει να δοθεί στους κρατούντες η πολυτέλεια του χρόνου τον οποίον όντως χρειάζονται αυτή τη στιγμή προκειμένου να εκτυλιχθεί ο σχεδιασμός τους. Και ένα μέρος του σχεδιασμού αυτού περνά μέσα από την οικονομική καταστροφή και χρεωκοπία όσο το δυνατόν περισσότερων.

Για τον λόγο αυτόν, αντίσταση σε πρώτη φάση δεν σημαίνει απαραίτητα πορείες και διαδηλώσεις. Αυτές έχουν σε μεγάλο βαθμό προβλεφθεί, τις περιμένουν και είναι έτοιμοι. Γνωρίζουν, δε, ότι διαδηλώσεις χωρίς σαφή στόχευση δεν έχουν κανένα μέλλον. Αυτό για το οποίο δεν είναι έτοιμοι και δεν περιμένουν είναι και το πιο δύσκολο απ’ όλα: ένα μαζικό κύμα απειθαρχίας και αποποίησης του κατευθυνόμενου φόβου στο επίπεδο της κοινής καθημερινότητας.

Δεν θα περίμεναν, για παράδειγμα, οι επαγγελματίες να συντονιστούν μεταξύ τους μέσω των συλλόγων τους, ή ότι άλλου καναλιού διαθέτουν, και συντονισμένα και, αποφασιστικά μια μέρα που θα οριστεί από τους ίδιους, να ανοίξουν και να λειτουργήσουν τις επιχειρήσεις τους. Και να καλέσουν μαζικά τον κόσμο για συμπαράσταση. Για βόλτα έστω. Με μάσκες, έστω, αν και δεν βοηθούν κανέναν, παρά μόνον αποτελούν ορατό σημάδι του πόσο πειθήνιοι και υποταγμένοι είμαστε. Ένα απλό σημάδι δηλαδή για το ποιοι είναι «δικοί τους» και ποιοι όχι. Και αυτό να συνεχιστεί κάθε μέρα. Να επανοικειοποιηθεί ο κόσμος το απολύτως στοιχειώδες και αυτονόητο: τον δημόσιο χώρο – αδιαπραγμάτευτα.

Θα τους δείτε τότε να αναδιπλώνονται. Θα τους δείτε αρχικά στα τηλε-παράθυρα να μεγιστοποιούν τις απειλές και την τρομοκρατία. Θα βγάζουν ένα εκατομμύριο κρούσματα την ημέρα. Και τέλος, εάν τους αγνοήσετε και επιμείνετε, θα τους δείτε να υποχωρούν. Ως δια μαγείας μετά από λίγο κανείς δεν θα ενδιαφέρεται για τα «κρούσματα». Θα πάρουν τον χρόνο τους για τον επόμενο γύρο – το ίδιο κι όλοι εμείς. Άλλωστε, ο εγκληματίας που προΐσταται στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας είχε την καλοσύνη να μας ενημερώσει πως θα υπάρξουν κι άλλες «πανδημίες». Πως είναι δυνατόν να το ξέρει;

Καθιστούμε από τώρα υπεύθυνους όλους τους ψευδεπίγραφα «δεξιούς» και «αριστερούς» δημοκράτες(sic) της μαύρης συμφοράς για την εκούσια ή ακούσια στήριξή τους στα κοινωνικά εγκλήματα που μέλλονται να έρθουν -κυρίως δια της σιωπής τους ή της καθαρής τους συμπόρευσης με το κυρίαρχο αφήγημα του κορωναϊού. Ούτε δεξιοί είστε, ούτε αριστεροί, ούτε δημοκράτες, ούτε οτιδήποτε άλλο που να έχει νόημα να κρίνει κανείς: είστε όπου φυσάει ο άνεμος και ήδη ψάχνεστε για το πώς θα πάρετε θέση στο νέο σύστημα των Κοτζαμπασαίων και νεο-Φεουδαρχών που βρίσκεται υπό διαμόρφωση. Κάποιοι άλλοι -μαιτρ της επιβίωσης- είναι διστακτικοί περιμένοντας να δουν «που θα κάτσει η μπίλια» προβάλλοντας ως χαμαιλέοντες και τις δύο απόψεις. Και κάποιοι άλλοι ακόμα πιο πρόστυχοι ετοιμάζονται ήδη να προσφέρουν τις «επαναστατικές» τους υπηρεσίες στα κύματα των νέων «προλετάριων» που φυσικά αναμένεται να πολλαπλασιαστούν -και η «επαναστατική» κοροϊδία συνεχίζεται. Είστε όπως ακριβώς το έγραψε ο Taleb αναφερόμενος στους ακαδημαϊκούς, τους δημοσιογράφους και εν γένει στους «Ανόητους Διανοούμενους»: δεν διαθέτετε ούτε στάλα πνευματικής ανδρείας.

Η Ιστορία είναι τώρα, η ώρα για αντίσταση είναι τώρα…

 

Αναρχική συλλογικότητα Πυργῖται