Εντελώς εμπιστευτικά… σχεδόν κάθε πόλεμος θα ήταν ευπρόσδεκτός. Νομίζω πως αυτή η χώρα χρειάζεται έναν πόλεμο…

Θίοντορ Ρούσβελτ (1897)

Θα λέγαμε πως για τους περισσότερους ιστορικούς είναι παραδεκτό ότι η είσοδος των ΗΠΑ στην πρώτη παγκόσμια ανθρωποσφαγή σηματοδοτεί και την «επίσημη» έξοδό της από την λεγόμενη πολιτική εσωστρέφεια. Ως εκ τούτου, ο Γούντροου Γουίλσον,[1] καθώς και το σύνολο της οικονομικής ελίτ, επιθυμούσαν διακαώς την άμεση ανάμειξη της αμερικανικής κρατικής μηχανής στο ευρωπαϊκό γεωπολιτικό γίγνεσθαι. Όπερ έδει δείξαι. Ο κύβος λοιπόν ρίφθηκε∙ το πολιτικό σκυρόδεμα για την θεμελίωση της λεγόμενης Pax Americana, του ρόλου δηλαδή των ΗΠΑ ως παγκόσμιου αστυνόμου, είχε είδη καλουπωθεί. Η συνέχεια λίγο πολύ γνωστή: δεύτερη παγκόσμια ανθρωποσφαγή, Κορέα, Βιετνάμ, Ιράκ, Ρουάντα, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν κι όσο για τα πραξικοπήματα, την άμεση ή έμμεση στήριξη σε απανταχού δικτατορίες και την εν γένει άσκηση ελέγχου ουκ έστιν αριθμός.

Ωστόσο, τα θεμέλια για μια στρατιωτικού τύπου πολιτική, όσον αφορά τις σχέσεις των ΗΠΑ με έτερες κρατικές οντότητες, θα ήταν ορθότερο να τα αναζητήσουμε τουλάχιστον μισόν αιώνα και πλέον πίσω από τον Ιούνη του 1917, που σηματοδότησε και την συμμετοχή του αμερικανικού στρατού στο πλευρό της Αντάντ. Ας δούμε τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα:

1852-53, Αργεντινή. Πεζοναύτες αποβιβάζονται στο Μπουένος Άιρες, για να προστατεύσουν αμερικανικά συμφέροντα στη διάρκεια μιας εξέγερσης.

1853, Νικαράγουα. Στρατιωτική επέμβαση με πρόσχημα την «προστασία» αμερικανών πολιτών και συμφερόντων στη διάρκεια εξέγερσης.

1853-54, Ιαπωνία. Το λεγόμενο «Άνοιγμα της Ιαπωνίας». Κατ’ ουσίαν επρόκειτο για την χρήση πολεμικών πλοίων, ώστε να αναγκαστεί η Ιαπωνία να ανοίξει τις πύλες της εμπορικά και πολιτικά στις ΗΠΑ.

1853-54, Νησιά Ριούκιου και Μπόνιν. Ο αρχιπλοίαρχος Πέρι, σε τρεις επισκέψεις του στο νησί Ριούκου, πριν μεταβεί στην Ιαπωνία κι ενώ περίμενε την απάντηση της Ιαπωνίας, πραγματοποιεί μια ναυτική «επίδειξη», αποβιβάζοντας πεζοναύτες δυο φορές, εξασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό τα δικαιώματα εκμετάλλευσης ανθρακωρυχείων από τους ολιγάρχες της Νάχα και της Οκινάουα. Πραγματοποιεί, επίσης, παρόμοια «επίδειξη» στο νησί Μπόνιν, πάντα με σκοπούμενο της σύναψη εμπορικών συμφωνιών.

1854, Νικαράγουα. Η πόλη Γκρέιταουν καταστρέφεται ως αντίποινα για μια προσβολή προς τον αμερικάνο πρέσβη στη Νικαράγουα.

1859, Κίνα. Στρατιωτική επέμβαση με πρόσχημα την «προστασία» αμερικανικών συμφερόντων στη Σαγκάη.

1860, Αγκόλα. Στρατιωτική επέμβαση με δικαιολογία την «προστασία» αμερικανών πολιτών και συμφερόντων στο Κισέμπο, έπειτα από εξέγερση του ντόπιου πληθυσμού.

1893, Χαβάη. Στρατιωτική επέμβαση μ’ επίφαση την «προστασία» αμερικανών πολιτών και συμφερόντων. Κατ’ ουσίαν για την στήριξη μιας προσωρινής κυβέρνησης υπό τον Σάμφορντ Μπ. Ντολ. Οι ΗΠΑ δεν ανέλαβαν, όπως ήταν αναμενόμενο, ποτέ ευθύνη για τούτη την πράξη.

1894, Νικαράγουα.  Στρατιωτική επέμβαση για την προστασία αμερικανικών συμφερόντων στο Μπλουφίλτνς στη διάρκεια μιας επανάστασης.

1895, Κούβα. Ανάμειξη στην Κουβανική επανάσταση εναντίον του Ισπανικού στέμματος, με απώτερο σκοπό βεβαίως τον έλεγχο των ντόπιων εξουσιαζομένων, αλλά και την εμπορική διείσδυση με πολύ ευνοϊκότερους όρους.

Το 1890 επίσης ανακοινώθηκε από την Στατιστική Υπηρεσία των ΗΠΑ, πως άμα τω πέρατι της ανθρωποσφαγής των ινδιάνων στο Γούντεντ Νι «το εσωτερικό μέτωπο είχε κλείσει». Καίτοι,  πολύτιμη εμπειρία είχε ήδη αντληθεί κι ενσωματωθεί στο οπλοστάσιο της αμερικάνικής κρατικής μηχανής από επεμβάσεις τόσο για την  κατάπνιξη κοινωνικών αγώνων, όσο και για την προώθηση των συμφερόντων της εν Ηνωμένες Πολιτείες οικονομικής ελίτ. Κι η εμπειρία αυτή, βέβαια, ουδόλως παράμεινε ανενεργή. Αντιθέτως, αποτέλεσε σκιώδη μπούσουλα για τις αντιανθρώπινες πρακτικές που ακολούθησαν, στο όνομα πάντα μιας «απελευθερωτικής σταυροφορίας» ενάντια στην «παγκόσμια τρομοκρατία» και το εν γένει «απόλυτο κακό».

 

σύντροφοι για την Αναρχική απελευθερωτική δράση

 

Σχετικά βιβλία:

Howard Zinn, Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών

 

 

Δημοσιεύτηκε στο: https://anarchypress.wordpress.com/

 

 

 

[1]Πρόεδρος των ΗΠΑ από το 1913 έως το 1921. Με δική του υπογραφή οι Ηνωμένες Πολιτείες εισέρχονται στον Μεγάλο Πόλεμο. Υπήρξε επιπροσθέτως κι ένθερμος υποστηρικτής του πρώτου παγκόσμιου υπερκρατικού μηχανισμού  (Κοινωνία των Εθνών).