Όταν ο Φουκό ανέπτυσσε τη θεωρία του πάνω στην βιοπολιτική, έθεσε τα θεμέλια για μια άλλη οπτική της εξουσίας. Ο Πανοπτικός έλεγχος του βιομηχανικού κόσμου, η εξουσία πάνω στο ίδιο το ανθρώπινο σώμα, ως παραγωγική δύναμη κι άρα ως μια μηχανή που ανήκει στο κράτος, πρόσφερε αποτελεσματικά εργαλεία επιβολής και κυριαρχίας πάνω στον άνθρωπο.… Περισσότερα...
Στις κοινωνίες με θρησκειοκεντρικές αντιλήψεις, η θρησκεία μοιάζει να αυτονομείται, να μπαίνει πάνω από τις κοινωνίες ως ρυθμιστής. Τότε αποκτά μια ιδιαίτερη εξουσία, εισβάλλοντας στο πνεύμα των ανθρώπων. Πολλές ανθρωπιστικές, μα κι ευρύτερα αντιεξουσιαστικές κοσμοθεωρήσεις αντέκρουσαν αυτή την κεντρική θέση της θρησκείας και της άσκησαν κριτική.… Περισσότερα...
Δικαιούται όποιος αγωνίζεται ενάντια στο Κράτος, να υιοθετεί θρησκευτικές και μαγικές πρακτικές; Να πιστεύει σε πνεύματα νεράιδων, νεκρών κι άλλων οντοτήτων, όπως αγίων ή και θεών του αρχαίου πολυθεϊστικού κόσμου; Είναι ιστορικά κι αρχαιολογικά αποδεδειγμένο πως οι άνθρωποι δημιουργούσαν νοητικές σχέσεις με πνεύματα της φύσης, με τους νεκρούς προγόνους, για να βοηθηθούν στον καθημερινό βίο, αλλά και ν’ αντλήσουν δυνάμεις, ώστε να μπορούν να αντισταθούν καλύτερα στην καταπίεση. … Περισσότερα...
Αν έχεις κτίσει κάστρα στον αέρα, η δουλειά σου δεν πήγε χαμένη.
Εκεί θα έπρεπε να είναι.
Τώρα βάλε τα θεμέλια από κάτω τους.
Henry David Thoreau
Διασχίζουμε τον χωρόχρονο με ένα σάρκινο σκάφος που ονομάζουμε σώμα. Βιώνουμε με τις πέντε αισθήσεις μας τον κόσμο της εμπειρίας, ξεχνώντας, συνήθως, πως ο αληθινός βρίσκεται πέρα από τις αισθήσεις˙ σε όσα ο νους μπορεί να φανερώσει μέσα μας.… Περισσότερα...
Οι πρόσφατες δηλώσεις του Ντόναντ Τραμπ για την επαναλειτουργία, εκσυγχρονισμό και διεύρυνση (!!) των, πάλαι ποτέ, φυλακών του Αλκατράζ, «ισορροπούν» κάπου ανάμεσα στο χονδροειδές «αστείο» και την φρικαλέα σοβαρότητα. Αναντίρρητα, οι αριβισμοί αυτοί αποτελούν την κυρίως πολιτική «σπεσιαλιτέ» του. Ωστόσο, όπως ήταν φυσικό, το πρώτο που μας έφερε στο νου ήταν η κατάληψη της φυλακής του Αλκατράζ από Ινδιάνους, στα τέλη της δεκαετίας του ’60.… Περισσότερα...
Ο ιερός άνθρωπος, όπως παρουσιάζεται στον Agamben, ξεκινάει την ιστορική του παρουσία από τον αρχαίο ρωμαϊκό κόσμο, όταν το ιερό πρόσωπο ήταν αυτό του αυτοκράτορα. Εκφραζόταν στο όνομα της κυριαρχίας και ισοδυναμούσε με μια κατάσταση: το ιερό πρόσωπο βρίσκεται μεταξύ ζωής και θανάτου· μπορεί κάποιος να το φονεύσει, χωρίς να θεωρηθεί, σύμφωνα με το δίκαιο ότι πράττει φόνο και ο φονιάς, υπό αυτές τις συνθήκες, δεν μπορεί να δικαστεί.… Περισσότερα...
Το μικρό αλλά πυκνογραμμένο αυτό βιβλίο γράφτηκε αρχικά στα ιταλικά από την ελληνοϊταλίδα συγγραφέα του κι έπειτα μεταφράστηκε[1] στα ελληνικά. Η Michela Zucca, ιστορικός και ανθρωπολόγος, εστίασε την προσοχή της στην περιοχή των Άλπεων, στα ιταλικά σύνορα. Είναι ακτιβίστρια, φεμινίστρια και ενδιαφέρεται για ζητήματα οικοβιωσιμότητας.… Περισσότερα...
-Σήμερα το πρωί σκότωσα έναν άνθρωπο.
-Τι έκανες;!
-Σκότωσα έναν άνθρωπο.
-Λέγε μωρή πουτάνα τί έκανες;!
-Τον έσπρωξα στις γραμμές του τρένου και πέρασε το τρένο και τον έλιωσε.
-Ποιος ήτανε;
-Ούτε που με νοιάζει, μια πλάτη ήτανε και την έσπρωξα.… Περισσότερα...
Από πού ήρθες;
Από τον ερχόμενο κόσμο.
Και που πηγαίνεις;
Προς τον ερχόμενο κόσμο.
Και τι κάνεις σε τούτον τον κόσμο;
Τον κοροϊδεύω.
Και πώς τον κοροϊδεύεις;
Τρώω το ψωμί του και εκπληρώνω τα έργα του ερχόμενου κόσμου.
Ράμπια Αλ Ανταουίγια, μυστικίστρια Σούφι (713-801 Ν.Χ)… Περισσότερα...
Ο θάνατος δεν είναι όταν σβήνουν τα φώτα. Είναι το σβήσιμο της λάμπας επειδή ήρθε η αυγή.
Ταγκόρ
Σηκωνόμαστε κάθε πρωί από το κρεβάτι μας, ετοιμαζόμαστε βιαστικά, πηγαίνουμε σε ανούσιες, εξαντλητικές ή και εντελώς παράλογες δουλειές, επιστρέφουμε στα μικρά (ή κάπως μεγαλύτερα) τεχνητά «κουτάκια» μας, να «συνομιλήσουμε» με τις οθόνες, να καταλήξουμε (πάλι) κατάκοποι στο κρεβάτι μας, για να επαναλάβουμε σχεδόν πανομοιότυπα την ίδια ακριβώς διαδικασία το επόμενο πρωί.… Περισσότερα...
Ο πρωτόγονος άνθρωπος κυβερνιόταν πολύ καλύτερα από τα ένστικτά του, παρά ο «λογικός» άνθρωπος, ο απόγονος του, που έμαθε να συγκρατείται αυτοελεγχόμενος. Μέσα από την πορεία του πολιτισμού, υψώσαμε ένα φράγμα όλο και πιο ερμητικό ανάμεσα στη συνείδησή μας και στα βαθύτερα ενστικτώδη στρώματα της ψυχής μας και, μάλιστα, το αποκόψαμε τελικά απ’ τη σωματική βάση τον ψυχικών φαινομένων.… Περισσότερα...
Οκτώ χρόνια πριν το τέλος του 20ου αιώνα, δεν θα ήθελα να επιβαρύνω την ήδη υπάρχουσα σύγχυση με την προσωπική μου θολή μαρτυρία. Επισημαίνω όμως τον απόλυτο θρίαμβο του κρατικού φασισμού, την οριστική εγκατάσταση του “στερεότυπου” και των μεταλλαγμένων και τέλος την επιτυχή μεταμόσχευση του τηλεοπτικού κοντρόλ-σύστεμ στον κοινωνικό κορμό.… Περισσότερα...
Υποτίθεται πως ζούμε στην εποχή της πληροφορίας, πως τα γεγονότα, όσο μακρινά κι αν συμβαίνουν από εμάς, φανερώνονται μπροστά μας με αστραπιαία ταχύτητα. Υποτίθεται πως οι πηγές πληροφόρησης είναι τόσες πολλές, που ο ενδιαφερόμενος διαθέτει πλέον μύριες επιλογές για να «κοινωνήσει» τις πληροφορίες που τον ενδιαφέρουν.… Περισσότερα...
Το σώμα της Γης
Ο ανθρώπινος χρόνος τις τελευταίες δεκαετίες έχει συσταλεί. Συμπυκνώνεται και περιέχει μεγάλο όγκο γεγονότων, δράσεων, εξελίξεων, τεχνολογικών επιτευγμάτων. Ο ανθρώπινος πολιτισμός -ιδιαίτερα σε μια πλευρά του πλανήτη Γη- έχει διογκωθεί. Τεράστιος όγκος αντικειμένων, προϊόντων, υποπροϊόντων, που απαιτούν υπερβολικές ποσότητες ενέργειας, για να δημιουργηθούν, να μεταφερθούν, να καταναλωθούν και να λειτουργήσουν, κατακλύζουν κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής.… Περισσότερα...
Όταν ζητήθηκε από την πλατφόρμα τεχνητής νοημοσύνης Llama -του ομίλου Meta- να γράψει ένα κείμενο, ακολουθώντας το ύφος και τη θεματική του Μισέλ Ουελμπέκ, εκείνη αρνήθηκε, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως «δεν μπορώ να δημιουργήσω περιεχόμενο που διαιωνίζει επιβλαβή στερεότυπα ή διακρίσεις». Είναι γνωστές οι αμφιλεγόμενες απόψεις που εκφέρει στα έργα του ο Ουελμπέκ και οι συζητήσεις που εγείρουν.… Περισσότερα...