Ίσως θα μπορούσε να διαπιστώσει κανείς ότι σήμερα η εποχή μας δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το θάνατο. Ενώ τον φοβάται, προσπαθεί να τον αγνοήσει, δεν τον λογαριάζει και ίσως επιδιώκει να τον ξεπεράσει με την αυθάδεια των «αθάνατων» μηχανών της και τη γελοιότητα των «αισθητικών επεμβάσεων» σε γερασμένα πρόσωπα-προσωπεία.… Περισσότερα...
«Υπάρχουν περισσότεροι από ένας τρόποι για να κάψεις ένα βιβλίο»
Ρέι Μπράντμπερι, συγγραφέας του «Φάρενάιτ 451»
Όταν καταστρέφεται ένα βιβλίο, κάνουμε ένα βήμα πιο κοντά στην άγνοια. Η αφήγηση αιώνων διασώθηκε μέσα από την γραφή. Όσοι καίνε βιβλία, κάποτε θα κάψουν και ανθρώπους, είπε ο Χάινε και δυστυχώς η ιστορία τον δικαίωσε.… Περισσότερα...
Τέλη Ιούνη του «σωτήριου»[1] έτους 1700. Ο καπετάνιος Thomas Chamberlain διατάζει το πλήρωμα του Henrietta Marie να «ετοιμάσει» τους φυλακισμένους αφρικανούς –άντρες γυναίκες και παιδιά- για αποβίβαση. Τους οδηγούν με την βία στο κατάστρωμα και αφού τους «προσφέρουν» τα αποφάγια τους για γεύμα, τους «καλλωπίζουν» προς τέρψιν των επίδοξων αγοραστών τους. … Περισσότερα...
Είναι σίγουρα λογικό πως η συστηματική ενασχόληση μας με τον βίο και τα πεπραγμένα των ινδιάνικων φυλών γεννά σε ένα μέρος των αναγνωστών πλήθος ερωτημάτων. Γιατί, τέλος πάντων, μια αναρχική ομάδα «σπαταλά» χρόνο στη μελέτη και ανάδειξη τέτοιων ζητημάτων; Μας προτείνουν μήπως να ζήσουμε σαν ινδιάνοι; Μήπως τελικά εξιδανικεύονται πράγματα και καταστάσεις, στο όποιο προχώρημα της αναρχικής θεώρησης; Είναι εύλογο να γεννούνται αγαθοπροαίρετες απορίες σχετικά με το εν λόγω ζήτημα.… Περισσότερα...
Σε κάθε μικρή ή μεγάλη συνεισφορά για τον εμπλουτισμό και την διεύρυνση της αναρχικής θεώρησης είναι πρωτίστως σκοπούμενο κάθε ιδέα, σχόλιο, άποψη, προσθήκη και ανάλυση, που παρουσιάζεται δημοσίως, να αποζητούν αποκλειστικά και μόνον την πηγή της αλήθειας. Στην προσπάθεια αυτή θεωρούμε σημαίνουσα την περαιτέρω ενασχόληση μας με τον βίο και την πορεία των ελεύθερων φυλών, αλλά και με όσα τραγικά σχετίζονται με τον αφανισμό τους απ’ το σιδερένιο πέλμα του πολιτισμού.… Περισσότερα...
Όσον αφορά την ινδιάνικη κοινότητα, συχνά γίνεται λόγος για το πώς λειτουργούσε στην πράξη μια τέτοια μορφή ελεύθερης οργάνωσης των ανθρώπων, με τι τρόπο δινόταν λύση στα προβλήματα που ανέκυπταν είτε αυτά αφορούσαν την καθημερινή επιβίωση είτε ζητήματα πιο θεωρητικής φύσης, εξίσου όμως σημαντικά με τα πρώτα.… Περισσότερα...
Οι παρακάτω μύθοι των Blackfoot, που συνδέονται με όσα περιγράψαμε σε προηγούμενο κείμενο (Blackfoot: κυνηγώντας στην ελευθερία), δείχνουν την ενότητα που διέτρεχε την ζωή τους. Η διατροφή και το πνεύμα τους, άρρηκτα δεμένα μεταξύ τους, είχαν ένα νόημα, που ο μύθος του έδινε σχήμα. … Περισσότερα...
Και φτάνοντας στο σπίτι του, ο Νικολάι Ιβάνοβιτς είπε στη γυναίκα του: «Μην ανησυχήσεις, Γιεκατερίνα Πέτροβνα· µην τροµάξεις. Απλά, δεν υπάρχει ισορροπία στον κόσµο. Ένα- ενάµισι κιλό λάθος έγινε σ’ ολόκληρο το σύµπαν, αλλά είναι πραγματικά εντυπωσιακό, Γιεκατερίνα Πέτροβνα, πέρα για πέρα εντυπωσιακό!»… Περισσότερα...
Ένας νέος τύπος πολέμου, που ανταγωνίζεται σε τεχνολογικά μέσα και επιστημονική ακρίβεια τους προγενέστερους είναι γεγονός. Τα συμβατικά όπλα δεν είναι επαρκή, διότι για την παγκόσμια κυριαρχία ενέχουν την πιθανότητα του απρόβλεπτου. Ο πανοπτικός έλεγχος είναι αυτός που μπορεί να φέρει νέα δεδομένα και να κάνει τη διαφορά, όταν η έκβαση μιας μάχης κρίνεται στις λεπτομέρειες.… Περισσότερα...
Δεν ήταν λίγοι αυτοί που ασχολήθηκαν κι εξακολουθούν να ασχολούνται με τις πολλές διαστάσεις της γλώσσας. Ωστόσο, ελάχιστοι είναι αυτοί που άνοιξαν νέους δρόμους ελευθερίας στα μέσα έκφρασης της ανθρώπινης σκέψης. Ο Alfred Korzybski (1879-1950) υπήρξε ένας απ’ αυτούς, αποτελώντας μια ιδιαίτερη περίπτωση.… Περισσότερα...
Οι κύκλοι του φωτός, η εναλλαγή της μέρας και της νύχτας γιορτάστηκαν και αντιμετωπίστηκαν ως μια έκφραση του κύκλου της ζωής από πολλούς λαούς. Οι γιορτές της ισημερίας, οι τελετές για τη μεγαλύτερη μέρα και νύχτα, για το καλοκαίρι και τις δραστηριότητές του και βέβαια οι γιορτές της άνοιξης.… Περισσότερα...