Στον Σπύρο και στην αμέτρητη αγάπη του για την Αθήνα…
«Δεν μπορείς να καταλάβεις, έτσι δεν είναι; Εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα, εδώ είναι ο τόπος μου. Για μένα τα καυσαέρια της Σταδίου είναι ο καθαρότερος αέρας που υπήρξε ποτέ, γιατί αυτόν έμαθα να αναπνέω.… Περισσότερα...
Θεσσαλονίκη, Ιούνης του ’06, φοιτητές κι ανυπότακτοι νεολαίοι μπουκάρουν στο υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης. Ευθύς αμέσως, οι μπάτσοι τους «ρένουν» με δηλητηριώδη χημικά (εις κάνιστρα-«ροδοπέταλα») μα οι συγκεντρωμένοι αρνούνται πεισματικά να διαλυθούν, ανασυντάσονται άμεσα λίγο παραπέρα, με την πύλη του υπουργείου, εμπρός τους, παραδομένη σαν πτώμα στην αγκαλιά της ασφάλτου.… Περισσότερα...
Εντάξει, ακόμη κι ένας αυτοδίδακτος μυς (όπως η αφεντιά μου) έχει πλέον μάθει πως άπαντες οι αριστεροί (κομμουνιστές, σοσιαλιστές, αναρχοκομμουνιστές(!) και τα ρέστα πασατέμπο ανάλατο για την κυρα-Κομπρέσα) είναι μαλωμένοι με την αλήθεια. Δηλαδή, δίχως υπερβολές, αν σου πούνε «καλημέρα», ρίξε καλού κακού και μια ματιά προς τα πάνω, μήπως και δεις φεγγάρι.… Περισσότερα...