Οκτώ χρόνια πριν το τέλος του 20ου αιώνα, δεν θα ήθελα να επιβαρύνω την ήδη υπάρχουσα σύγχυση με την προσωπική μου θολή μαρτυρία. Επισημαίνω όμως τον απόλυτο θρίαμβο του κρατικού φασισμού, την οριστική εγκατάσταση του “στερεότυπου” και των μεταλλαγμένων και τέλος την επιτυχή μεταμόσχευση του τηλεοπτικού κοντρόλ-σύστεμ στον κοινωνικό κορμό.… Περισσότερα...
Αναδημοσιεύουμε το παρακάτω άρθρο που προέρχεται από το blog Τα ημερολόγια ενός Ιού. Το άρθρο παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, επειδή δεν αναλώνεται σε κοινοτοπίες και κοινοτυπίες. Δεν εναγκαλίζεται αμάσητες θεωρίες περί κλιματικής αλλαγής, περί αναδάσωσης ή σωστής διαχείρισης δασών. Με άλλα λόγια αποσυνδέει τη φύση από την πολιτική, κάτι που τελευταία έχει περάσει ως κυρίαρχη αφήγηση στα μυαλά των ανθρώπων: ότι, δηλαδή, η φύση χρειάζεται «σωστές πολιτικές».… Περισσότερα...
Το βιβλίο της Έλι Ράντινγκερ μάς ταξιδεύει στον κόσμο των λύκων ως πλασμάτων της φύσης, αλλά και ως οδηγών για μας τους ανθρώπους. Ο τρόπος που συμβιώνουν στις κοινότητές τους, που αποδέχονται τον θάνατο και την απώλεια, που αγαπούν τη ζωή, που μεγαλώνουν τα μικρά τους, που βιώνουν το εδώ και το τώρα προσφέρουν μαθήματα ζωής.… Περισσότερα...
Στην Αμερικάνικη Ήπειρο κάτι φαίνεται να αλλάζει. Κι αυτό που αλλάζει δεν είναι μόνο οι πολιτικοί συσχετισμοί εντός και εκτός της. Το παλιό αμερικάνικο μοντέλο διαβίωσης καταρρέει μέσα στις ίδιες του τις αντιφάσεις και τις μεταπτώσεις. Δεν μπορεί να αυτοτραφεί και φαίνεται ότι αδυνατεί να στηρίξει με επιτυχία μία επεκτατική πολιτική, που θα ανακτήσει δυνάμεις από την καταπίεση άλλων πολιτισμών.… Περισσότερα...
Για ό,τι έφυγε και δε θα ξανάρθει. Για όσα κρυφτήκαν στη σκιά του χρόνου, περήφανα, δίχως αναφιλητά, με μνήμη, συνείδηση και παρρησία. Για όλα εκείνα που δεν μπόρεσαν να αρπάξουν οι κονκισταδόρες της Ιστορίας στο διάβα τους.
Ο ήλιος, λένε, θέλει την καρδιά μου,
Μα κρύβομαι στα δάση·
Τα δέντρα φυλάνε την ανάσα μου στη σκιά τους.… Περισσότερα...
Όταν τρεφόμαστε με σκουπίδια, τότε ο οργανισμός μας καταστρέφεται αφύσικα γρήγορα, καθώς μολύνεται απ’ τις ίδιες του τις τροφές. Αυτό-δηλητηριαζόμαστε, με άλλα λόγια. Λέμε, μάλιστα, συχνά ότι είναι προσωπική ευθύνη του καθενός να διαφυλάξει την υγεία του και να τραφεί σωστά.… Περισσότερα...
Στις 7 Σεπτεμβρίου του 1936, σε έναν ζωολογικό κήπο της μακρινής Αυστραλίας, αφήνει την τελευταία του πνοή ένα «παράξενο» ζώο. Πρόκειται για το θηλαστικό Τhylacine, γνωστότερο ως «Λυκος της Τασμανίας» ή «Τίγρης της Τασμανίας», πιθανότατα λόγω των μελανών λωρίδων που έφερε, κυρίως στο πίσω μέρος του κορμού του.… Περισσότερα...