«…των και εγώ νυν ειμί, φυγάς θεόθεν και αλήτης, νείκει μαινομένω πίσυνος»
(…από αυτούς ένας είμαι και εγώ από τους θεούς διωγμένος και αλήτης,
που όμως έχω εμπιστοσύνη στην άγρια πάλη).
Εμπεδοκλής

Ο Γιώργος συνήθιζε να λέει, ότι αγωνιούμε, παλεύουμε διαρκώς, υπηρετούμε τις αναρχικές ιδέες με τέτοιον τρόπο, ώστε να μην καταντήσουν σαν την οδοντόπαστα που έχοντας ξεραθεί προ πολλού στο σωληνάριο, είναι αδύνατον να βγει απ’ αυτό. Ένας συνεχής και αφοσιωμένος αγώνας ενάντια στην φθορά, ενάντια στην παρακμή, στους εύκολους συμβιβασμούς. Μια πορεία διαρκούς αναζήτησης της α-λήθειας, που πρώτα απ’ όλα την χαρακτήριζε το ήθος, μια διαδρομή διαρκούς αναγέννησης μακριά από τα φανταχτερά, αλλά τόσο ψεύτικα φώτα κάθε εξουσίας.

 

Ο Γιώργος δεν κουραζόταν ποτέ να μιλά για την αγριότητα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, γιατί πρώτα απ’ όλα ο ίδιος δεν εξημερώθηκε ποτέ, δεν εξαγοράστηκε, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι τα πρώιμα ή τα ύστερα χρόνια της μεταπολίτευσης, δεν εξαργύρωσε «ένσημα» αντιδικτατορικού αγώνα, που ούτως ή άλλως δεν αναγνώριζε, για να καταλάβει κομματικές ή άλλες θέσεις. Απεχθανόταν μ’ έναν τόσο φυσικό και αδιαπραγμάτευτο τρόπο την πολιτική, τα κόμματα και κάθε λογής παραγοντισμό, που του ήταν αδύνατον να πράξει διαφορετικά· ανιδιοτελής, ακούραστος, με βαθιά πίστη και βεβαιότητα στην υπόθεση της ελευθερίας, στον πολύμορφο αγώνα για την ανατολή ενός ανεξούσιου κόσμου.
Όποιος, ανατρέξει είτε στις δύσκολες στιγμές είτε στις λαμπρές στιγμές της αναρχίας, μεταπολιτευτικά, θα αναγνωρίσει εύκολα την παρουσία και την συμβολή του είτε αυτή έχει συλλογικό, κυρίως, είτε ατομικό αποτύπωμα, μια παρουσία σταθερή, όπως τα βουνά που δεν μπορεί να τα μετακινήσει ούτε ο δυνατότερος σεισμός.
Διατηρούμε την βαθιά πεποίθηση ότι κάθε «βαθύ πέρασμα» αποτυπώνεται ανεξίτηλα, γιατί ενέχει ένα βαθύ όραμα· και τότε δεν λιγοστεύει ο κόσμος με μια «απώλεια», ο κόσμος μεγαλώνει, φουσκώνει το ποτάμι, βγαίνουμε από το «σπήλαιο», διασχίζουμε τον «λαβύρινθο», ψηλώνουμε, με τις ζωτικές μας δυνάμεις να μεγαλώνουν ακόμα και στις πλέον δυστοπικές εποχές.
Ανταποδίδουμε την αγκαλιά των συντρόφων και αδελφών μας, που μας διαβεβαίωσαν και μας διαβεβαιώνουν ότι «δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ», κάνουμε αυτή την αγκαλιά ακόμη πιο μεγάλη και τους διαβεβαιώνουμε με την σειρά μας ότι «δεν έχει φύγει ποτέ από κοντά μας».

Αθήνα 14-10-2021, Συσπείρωση Αναρχικών

 

Αναδημοσίευση από το anarchypress:

ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟ ΜΑΣ ΓΙΩΡΓΟ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟ…