Μπίζνες στην Ψωροκώσταινα: Απεταξάμην τους Ρώσσους; Απεταξάμενος!

Μπίζνες στην Ψωροκώσταινα: Απεταξάμην τους Ρώσσους; Απεταξάμενος!

Η αντι-ρωσσική υστερία δηλώνει (και πάλι) παρούσα.

Θέλετε λοιπόν να κάνετε δουλειές με το ελλαδικό δημόσιο; Να συμμετέχετε σε κάποιον διαγωνισμό έργου ή προσφερόμενης υπηρεσίας; Αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε˙ πρώτα θα υπογράψετε δήλωση και μετά βλέπουμε! Δήλωση που θα αναφέρει ρητώς και κατηγορηματικώς πως ουδεμία σχέση έχει ο δηλώνων με την Ρωσσία και ο,τιδήποτε σχετίζεται με το «μίασμα» αυτής.

Για παράδειγμα, δεν μπορείς να κάνεις μπίζνες (μικρές ή μεγάλες) με το ελλαδικό κράτος, αν έχεις στην εταιρεία σου Ρώσσους υπηκόους (!) ή ακόμη και υπηκόους Ελλάδος (ή άλλων κρατών), αν αυτοί διαβιούν στην Ρωσσία. Με άλλα λόγια, απολύστε τους ακόμη κι «εχθές», αν είναι εφικτό. Είναι Ρώσσοι ή ζούνε στην Ρωσσία (οπότε και ρωσσόφιλοι…), άρα και συνυπεύθυνοι για την εισβολή στην Ουκρανία. Τόση λογική πια, να βάλεις και στην τσέπη…

Είναι αληθές, πως η επινόηση της συλλογικής ευθύνης αποτελεί μια ακόμη «ευγενική προσφορά» του κρατισμού στην ανθρωπότητα. Δεν θα αναφέρουμε ονόματα, καθώς το εν λόγω ιδεολόγημα διατρέχει τους εξουσιαστές σχεδόν σε όλους τους τόπους και χρόνους˙ δεν θα θέλαμε να «αδικήσουμε» κάποιον, αλίμονο. Ας αναφερθεί όμως πως η συγκεκριμένη πρακτική έγινε απειράριθμες φορές εργαλείο κτηνωδίας, ανθρωποσφαγών κι ολοκαυτωμάτων. Η λεγόμενη συλλογική ευθύνη αποδιδόταν σε έθνη, σε θρησκεύματα, σε πολιτικά και κοινωνικά ρεύματα, σε ο,τιδήποτε στην εκάστοτε χρονική περίοδο θεωρήθηκε εχθρός και «έπρεπε» να εξολοθρευθεί, οδηγώντας σε μαζικά πογκρόμ σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις.

Προφανώς, η κακομοίρα Ψωροκώσταινα δεν έλαβε μόνη της μια τέτοια πρωτοβουλία˙ αλίμονο. Οι Βρυξέλες «μίλησαν» και η αποικία χρέους υπάκουσε, όπως βέβαια κάνουνε και οι Βρυξέλες όταν «μιλάνε» τα πραγματικά αφεντικά. Άλλοι ως εκβιαζόμενοι κι άλλοι ως ευχαρίστως συνεργαζόμενοι. Όχι βέβαια πως τους δεύτερους θα τους έπεφτε και κάποιος λόγος, αν τολμούσαν να μην συνεργαστούν. Είναι κι αυτοί εν δυνάμει εκβιαζόμενοι και το γνωρίζουν καλά.

Η πραγματικότητα των τελευταίων δεκαετιών είναι «λαλίστατη», αναφορικά με την εν λόγω πτυχή του βούρκου της πολιτικής.

 

Θερία Ενήμερα

 

 

 

 

Comments are closed.