Πνευματικότητα κι αναμάγευση ως «αντίδοτο» στην εξουσία
Στις κοινωνίες με θρησκειοκεντρικές αντιλήψεις, η θρησκεία μοιάζει να αυτονομείται, να μπαίνει πάνω από τις κοινωνίες ως ρυθμιστής. Τότε αποκτά μια ιδιαίτερη εξουσία, εισβάλλοντας στο πνεύμα των ανθρώπων. Πολλές ανθρωπιστικές, μα κι ευρύτερα αντιεξουσιαστικές κοσμοθεωρήσεις αντέκρουσαν αυτή την κεντρική θέση της θρησκείας και της άσκησαν κριτική.… Περισσότερα...
Ο πρωτόγονος άνθρωπος κυβερνιόταν πολύ καλύτερα από τα ένστικτά του, παρά ο «λογικός» άνθρωπος, ο απόγονος του, που έμαθε να συγκρατείται αυτοελεγχόμενος. Μέσα από την πορεία του πολιτισμού, υψώσαμε ένα φράγμα όλο και πιο ερμητικό ανάμεσα στη συνείδησή μας και στα βαθύτερα ενστικτώδη στρώματα της ψυχής μας και, μάλιστα, το αποκόψαμε τελικά απ’ τη σωματική βάση τον ψυχικών φαινομένων.
Οκτώ χρόνια πριν το τέλος του 20ου αιώνα, δεν θα ήθελα να επιβαρύνω την ήδη υπάρχουσα σύγχυση με την προσωπική μου θολή μαρτυρία. Επισημαίνω όμως τον απόλυτο θρίαμβο του κρατικού φασισμού, την οριστική εγκατάσταση του “στερεότυπου” και των μεταλλαγμένων και τέλος την επιτυχή μεταμόσχευση του τηλεοπτικού κοντρόλ-σύστεμ στον κοινωνικό κορμό.
Αλλά ας δεχτούμε ότι η ελευθερία της σκέψης μπορεί να κατασταλεί κι ότι οι άνθρωποι μπορούν να πιεστούν τόσο, ώστε να μην τολμούν να μιλούν παρά μόνο με διαταγή της ανώτερης Αρχής. Τούτο ασφαλώς δεν θα τους έκανε ποτέ να σκέφτονται μόνο ό,τι θέλει η ανώτατη Αρχή.

Αναδημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο της «Λέσχης Ανειδίκευτων», το οποίο σε μεγάλο βαθμό μας βρίσκει σύμφωνους. Με σαφήνεια και διαύγεια
Όταν αποφασίζεις να μην εμβολιάζεσαι κινδυνεύεις περισσότερο. Εφόσον εσύ έχεις αποφασίσει να μην εμβολιάζεσαι οφείλουμε να έχουμε μέτρα που θα σε προστατεύουν από την επιλογή σου. Δεν είναι ζήτημα προνομίων[…]


Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στις 29 Μαρτίου, από τον Dr John Lee, στο περιοδικό Spectator (