Ο νιτσεϊκός Υπεράνθρωπος: μια αναρχική προσέγγιση (Μέρος 2ο )
Έτσι, στο δεύτερο μέρος, επιλέγει να βαδίσει ψηλά, στο βουνό. Από εκεί μπορεί να κρατήσει τις αποστάσεις του. Δεν επιλέγει να χτίσει ένα σπίτι ή να φτιάξει έστω μια καλύβα. Απαρνείται τον πολιτισμό. Κατοικία του πλέον γίνεται μία σπηλιά. Οι μόνοι που μπορούν να τον καταλάβουν δεν είναι πια οι άνθρωποι· είναι τα ζώα, που το καθένα φέρει το βάρος του συμβολισμού του.… Περισσότερα...
Οι ιστορίες και η εισαγωγή που ακολουθούν προέρχονται από το βιβλίο του Luther Standing Bear, Ιστορίες των Σιου. Ο Luther Standing Bear (Δεκέμβριος 1868-20 Φεβρουαρίου 1939), που ονομαζόταν και ÓtaKê ή Plenty Kill, γνωστός και ως Matȟό Nαžiŋ, ήταν αρχηγός των Ογκλάλα Λακότα, με την έννοια του ηγέτη, του ανθρώπου της ευθύνης, όπως άλλωστε συνέβαινε και στις περισσότερες φυλές των αυτοχθόνων Ινδιάνων.





Διανύοντας ήδη μία δεκαετία οικονομικής ύφεσης, αλλά χωρίς κρίση, καθώς άκριτα επιλέγουμε και άκριτα σκεφτόμαστε ακόμη για όσα συνέβησαν και όσα επίκεινται, ένα από τα κεντρικά διακυβεύματα αυτής της περιόδου είναι το «Εμείς» και οι «Άλλοι». Αν παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα, θα διαπιστώσουμε ότι αυτή η κεντρική διάκριση δεν είναι μονοδιάστατη αυτή την περίοδο, αλλά μάλλον πολυδιάστατη˙ μπορεί να εμφανίζεται ως «Διεθνιστές» εναντίον «Εθνικιστών», « (άκρο) Αριστεροί» απέναντι σε «(άκρο) Δεξιούς», «Έλληνες» και «Ξένοι», «Έλληνες» και «Τουρίστες», «Έλληνες που ζουν εδώ» και «Έλληνες που ζουν έξω».… 




