Στον θρυλικό δρόμο της Θεότητας: Σημειώσεις για τον Παρμενίδη
Το παρόν κείμενο αποτελεί μια περίληψη, σε μορφή επιμελημένων σημειώσεων, ενός μέρους του εξαιρετικού βιβλίου του Peter Kingsley «Αρχαιοελληνική σκέψη και Δυτικός πολιτισμός». Δημοσιεύτηκε αρχικά στην αναρχική εφημερίδα «Διαδρομή Ελευθερίας», φύλλο 162, αλλά έκτοτε εμπλουτίστηκε με κάποια επιπλέον στοιχεία και επεξηγήσεις.… Περισσότερα...
Την επαύριο του ογκώδους συλλαλητηρίου του περασμένου Ιούνη, ο τότε υπουργός εξωτερικών Κοτζιάς είπε ούτε λίγο ούτε πολύ πως «αυτοί που δεν κατέβηκαν ήταν περισσότεροι». Και έσπευσε να δηλώσει συνειδησιακά ήσυχος, εφόσον, βάσει της παραπάνω «συλλογιστικής», εκπροσωπεί την πλειοψηφία, την οποία βέβαια με αυθαίρετο τρόπο χρωμάτισε όπως τον βόλευε.…
Η παραλία της πόλης έμεινε άδεια από κόσμο. Οι περισσότεροι έλειπαν εκτός φαίνεται. Ήταν καλή η μέρα κι είπαμε να βγούμε έξω να περπατήσουμε. Καθώς διασχίζαμε την παραλία σα να ξετυλίγαμε κι ένα μονοπάτι σκέψης στο μυαλό μας με αφορμή την ανακάλυψη των επτά πλανητών που έμοιαζαν με τη Γη.… 
Είναι φανερό πως κλείνει ένας κύκλος. Ένας κύκλος που ταυτίζεται με την ολοκλήρωση ενός συγκεκριμένου εξουσιαστικού σχεδιασμού. Από την δημιουργία της λεγόμενης «κρίσης», τα όσα ακολούθησαν με την είσοδο στο ΔΝΤ, τα μνημόνια, τις αντιδράσεις, βίαιες και μη, τις κυβερνήσεις που κάθε μία, στον βαθμό που μπορούσε, προώθησε τα σχέδια των αφεντικών της Ενοποιημένης Κυριαρχίας στον Ελλαδικό χώρο, τους εκατοντάδες χιλιάδες, κυρίως νέους, που μετανάστευσαν, την «πρώτη φορά αριστερά», τα capital controls, τις ακόμη απεχθέστερες συνθήκες φτωχοποίησης, μέχρι και τη συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ, είναι ξεκάθαρο πως τα εν λόγω γεγονότα διατρέχει ένας κοινός σχεδιασμός, αλλά και εκτέλεση.…
Θεωρούμε πως η γλώσσα μπορεί και πρέπει να φανερώνει την αλήθεια· πως οι λέξεις, όταν δεν αλλοιώνεται σκοπίμως η ουσία τους, είναι δυνατόν να αποσαφηνίσουν, να προσδιορίσουν και, αν θέλετε, να επιστρέψουν το χαμένο τους νόημα σε κακοποιημένες ή πλήρως στρεβλωμένες έννοιες.… 

Ας πάμε όμως και παρακάτω. Στην Ουκρανία εδώ και καιρό μαίνεται πόλεμος. Η εν πολλοίς ναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας έσφαζε μέχρι πρότινος γυναικόπαιδα ανηλεώς κι εκτόπιζε αδιακρίτως αμάχους πέριξ της εμπόλεμης ζώνης, ως δήθεν «μοχλό πίεσης» προς τους ρώσους/ρωσόφωνους μαχητές, να καταθέσουν τα όπλα.…
Στον οικονομικό πόλεμο που εξαπολύθηκε από το 2008, οι ΗΠΑ ήταν οι «στρατηγοί» οι γερμανοί οι «ταγματάρχες», οι ελεγχόμενες ηγεσίες των ευρωπαϊκών κρατών οι «λοχαγοί» και «στρατιώτες» που μάτωναν στην πρώτη γραμμή οι έλληνες. Πόλεμος που αφορά τί; Την εκ νέου κατάκτηση και λεηλασία του συνόλου της ευρωπαϊκής ηπείρου από τις οργανωμένες συμμορίες των μεγαλο-ιδιωτών και της εγκαθίδρυσης ενός νέου κοινωνικού καθεστώτος ελέγχου στα ιδεολογικά πρότυπα της Νέας Τάξης.…
Αν για κάθε πνευματικό φελλό, που πλέει εν τρικυμία σε πελάγη κοινωνικής αποσύνθεσης, τσεπώναμε δυο μπακιρένια κέρματα, όχι μόνον τους διεθνείς τοκογλύφους θα ξοφλάγαμε, αλλά, θα βάζαμε κάβα και για διακοπές στο ηλιόλουστο Ακαπούλκο. Αυτό είναι μια μαύρη αλήθεια.