Οι δρόμοι ξεβράζουν τα πτώματα
Που άφησε το γλέντι του Σαββατοκύριακου.
Γέμισε η λεωφόρος κλαδιά
Σαν γονυπετές δάσος.
Και το τραπέζι του χασάπη
Άλικη κλίνη βρεφική.
Κάποτε στον δρόμο,
Ξέραμε αυτούς που
Μας γνώρισαν μόνο για να μας θυμούνται.
Τώρα γίναμε εκείνο το ίδιο μας το βλέμμα
Χαρισμένο στην άγνοια,
Να μοιάζει συνώνυμο της αθωότητας.… Περισσότερα...
Μη φοβού τους Φιλισταίους ξενομερίτη,
Της Δαλιδά την κόψη μη μνησικακείς,
Στα σκαλοπάτια του θανάτου σιωπηλός να φλυαρείς,
Στους άδειους των όλμων κάλυκες
Μάθε να φτιάχνεις ανθοστήλες.
Κι όταν στης εσχατιάς το τρίστρατο
Για τ’ ανερμήνευτα μυστήρια ερωτηθείς,
Αποκρίσου δίχως υπεκφυγές πως
Οι άγγελοι έχουν φτερά
Κι οι άνθρωποι προβλήματα.… Περισσότερα...
Ίσως πρέπει να αποσυρθούμε ευπρεπώς σε μια νηφάλια μέθη,
να ορίσουμε με τρυφερότητα ειρμούς και λύπες,
τα κεκτημένα στα ψίχουλα κάτω απ’ το γιορτινό τραπέζι,
του φωτός τα στίγματα, όταν οι νυσταγμένοι λεπτοδείκτες
τραμπαλίζουν ανερυθρίαστα στου χρόνου την καμπούρα.
Ίσως οφείλουμε στης σάρκας μας τις σάρκες λίγες στιγμές ανάπαυσης πικρής,
να σκάψουμε σωρούς στάχτης με τους όνυχες απόντες,
μήπως και της αθωότητας η παιδική έξη ξεπροβάλει
σαν σκιά κτέρισματος απ’ της λήθης το κιβούρι.… Περισσότερα...
Τα εβραϊκά κείμενα μάς την γνωστοποιούν ως Lilith ή Lilit. Παρόμοια και η ονομασία που της αποδίδουν οι Ακκαδικές γραφές, μιας και στα ουκ ολίγα πήλινα πλακίδια της εν λόγω γραφής που ανευρέθηκαν στην Μεσοποταμία, αναφέρεται ως Lilitu. Στην πρώτη περίπτωση, το όνομά της ταυτίζεται με την «αιώνια νύχτα», ενώ στην δεύτερη με το «πνεύμα» εν γένει.… Περισσότερα...
Η μυθολογία εν γένει και η ελληνική ειδικότερα βρίθουν συμβολισμών και πλούσιων φιλοσοφικών αναζητήσεων πάνω στη ζωή και στην ύπαρξη. Είναι μια αφήγηση που συνδέει την πεζή πραγματικότητα με τη φαντασία, φανερώνοντας όχι απλώς το πολυδιάστατο του ανθρώπινου βίου, αλλά και την εκ βάθρων ανάγκη των έλλογων όντων, να λεκτικοποιήσουν σκέψεις, απόψεις και συναισθήματα.… Περισσότερα...
Μερικές διευκρινιστικές παρατηρήσεις:
Ο Elman Service έκανε ανθρωπολογικές έρευνες στους Ινδιάνους της Λατινικής Αμερικής, αναπτύσσοντας παράλληλα τη θεωρία του για την πολιτισμική εξέλιξη, μελετώντας την Παραγουάη και την κουλτούρα των Λατινοαμερικάνων και των κατοίκων της Καραϊβικής. Οι μελέτες αυτές οδήγησαν στις θεωρίες του για τα κοινωνικά συστήματα και την άνοδο του κράτους ως συστήματος πολιτικής οργάνωσης.… Περισσότερα...
Τα επόμενα χριστούγεννα συμπληρώνεται ένας αιώνας από το γεγονός, που έκανε έναν από τους πιο μεγάλους πολέμους να φανερώσει το βασικό συστατικό κάθε πολέμου, τον παραλογισμό του∙ καθώς κατασκευάζει εχθρούς και μετονομάζει τη δολοφονία σε ηρωισμό. Στις 25 Δεκεμβρίου του 1914, λοιπόν, στα χαρακώματα του δυτικού μετώπου της α’ παγκόσμιας ανθρωποσφαγής, όπου βρίσκονταν τα αγγλικά και γαλλικά στρατεύματα εναντίον των γερμανικών, μια παράξενη σιγή επικράτησε για λίγο.… Περισσότερα...
Αυτό που ο κοινός άνθρωπος βλέπει σαν πέτρα, για τον άνθρωπο που ξέρει είναι μαργαριτάρι.
Τζελαλαντίν Αλ Ρουμί
«Δε νομίζω να μιλάς σοβαρά, μάλλον σε πείραξε ο Βαρδάρης που έπιασε απότομα. Συγνώμη, βέβαια που σου μιλώ με τέτοιο τρόπο, αλλά και το φαιδρό έχει τα όρια του.… Περισσότερα...
Επιχειρώντας να σκιαγραφήσουμε τον λόγο ενός σύγχρονου κυρίαρχου, όταν αυτός δε σκοντάφτει πάνω σε κανέναν αντίλογο, φτιάξαμε μια αλληγορία, που θα μπορούσε να αντανακλά τον προκλητικό, κυνικό και χυδαίο τόνο τόσο των ντόπιων, όσο και των εισαγόμενων πολιτικών τεράτων. Αφαιρώντας τα ονόματα και τους συγκεκριμένους προσδιορισμούς, ο καθένας θα μπορούσε να κάνει τις δικές του αναγωγές στα γεγονότα που η δική του σκέψη επιθυμεί να φωτίσει.… Περισσότερα...
Μια φορά, εγώ, ο Τσουάνγκ Τσου ονειρεύτηκα πως ήμουν μια πεταλούδα και πετούσα δώθε κείθε· από κάθε άποψη ένιωθα ότι ήμουν πεταλούδα. Ένιωθα κι ακολουθούσα μονάχα τις πεταλουδίσιες μου επιθυμίες και δεν είχα συνείδηση της ανθρώπινής μου ταυτότητας. Ξαφνικά, ξύπνησα και ανακάλυψα ότι ήμουν πλαγιασμένος— ξανά ο ίδιος μου ο εαυτός!… Περισσότερα...
Το ξέρεις πως βρίσκομαι εδώ όλη μέρα, είτε στέκομαι στο ίδιο σημείο και μουδιάζουν τα πέλματά μου είτε πηγαινοέρχομαι κουβαλώντας, με τον ιδρώτα να μ’ αποχαιρετά, σχηματίζοντας πρωτότυπα σχήματα και φόρμες στην κάθοδο του. Έτσι έχουν τα πράγματα, από καταβολής κόσμου.… Περισσότερα...
Εντελώς εμπιστευτικά… σχεδόν κάθε πόλεμος θα ήταν ευπρόσδεκτός. Νομίζω πως αυτή η χώρα χρειάζεται έναν πόλεμο…
Θίοντορ Ρούσβελτ (1897)
Θα λέγαμε πως για τους περισσότερους ιστορικούς είναι παραδεκτό ότι η είσοδος των ΗΠΑ στην πρώτη παγκόσμια ανθρωποσφαγή σηματοδοτεί και την «επίσημη» έξοδό της από την λεγόμενη πολιτική εσωστρέφεια.… Περισσότερα...
Τον Σεπτέμβριο του 9 (Νέα χρονολογία) συνέβη μια πολεμική σύγκρουση, που έμελλε να αποτελέσει όχι μόνο ισχυρό πλήγμα, μα και ένα τραύμα στην τότε κραταιά ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Είναι γνωστή ως η μάχη του Τευτοβούργειου Δρυμού και διενεργήθηκε ανάμεσα στα άγρια τότε γερμανικά φύλα, με ηγέτη τον Αρμίνιο και στις ρωμαϊκές λεγεώνες, με αρχηγό τον Βάρο (Publius Quinctilius Varus).… Περισσότερα...
Ξένες σκέψεις, ξένες λέξεις, ξένα έργα, ξένα φερσίματα, να με τι παλεύει η ζωή του Έλληνα λογίου και καλλιτέχνη.
Καλύτερα, πολύ καλύτερα, ν’ ανήκει κανείς στον κύκλο των αποπατοκαθαριστών, παρά στον καλλιτεχνικό και λογογραφικό κύκλο των Ελλήνων. Εκείνα που λέει κι εκείνα που κάνει δεν λέγονται.… Περισσότερα...
Το ζήτημα της βίας κάθε αυτό, αλλά και εν προκειμένω οι προεκτάσεις του σε σχέση με τους πολύμορφους απελευθερωτικούς αγώνες, είναι αναμενόμενο να επανέρχεται ως γόνιμος προβληματισμός, μιας και αποτελεί αναφαίρετο συστατικό του κοινωνικού απελευθερωτικού αγώνα. Δεν είναι, λοιπόν, λίγες οι φορές που διαβάζουμε σε κείμενα αναρχικών περί «απελευθερωτικής βίας».… Περισσότερα...