Αποχαιρετισμός στον Βλάση Ρασσιά
«Η διαχρονική σύγκρουση στους κόλπους της ανθρωπότητας είναι η σύγκρουση μεταξύ ποιοτικών και χυδαίων ανθρώπων».Βλάσης Ρασσιάς
Με μεγάλη καθυστέρηση, δυστυχώς, πληροφορηθήκαμε από το διαδίκτυο για τον θάνατο του Βλάση Ρασσιά.
Απεβίωσε κατά τη διάρκεια του ύπνου του στις 7 Ιουλίου 2019.
Το μετερίζι του Βλάση Ρασσιά ήταν διαφορετικό από το δικό μας. Δεν έχει
σημασία. Σε μια πολύ δύσκολη εποχή σαν τη δική μας, το έργο, οι γνώσεις
και οι απόψεις που κατέθεσε έχουν αξία για το σύνολο των ποιοτικών
ανθρώπων.
Για το λόγο αυτό, έστω και ετεροχρονισμένα, θα θέλαμε να απευθύνουμε
έναν ύστατο χαιρετισμό, αφιερώνοντάς στη μνήμη του λίγα αποσπάσματα από το «Εις εαυτόν» του Μάρκου Αυρήλιου.
Από το πρωί πες του εαυτού σου: θ’ ανταμώσω περίεργους, αχάριστους,
υβριστές, δόλιους, φθονερούς, εγωιστές. Έγιναν τέτοιοι, γιατί δεν
ξεχώριζαν τα καλά από τα κακά. Εγώ όμως, που έχω μελετήσει τη φύση του
καλού και κατάλαβα πως είναι ωραίο και του κακού πως είναι σιχαμερό,
επίσης και τη φύση του ανθρώπου που αμαρτάνει και είδα πως συγγενεύει
μαζί μου όχι από αίμα ή σπέρμα, αλλά γιατί μετέχουμε από τον ίδιο νου
και από την ίδια θεϊκή καταγωγή, εγώ δεν μπορώ να βλαφθώ από κανένα
τους. Την αισχρότητά του δεν μου τη μεταδίδει κανείς…
Σαν να πρόκειται αμέσως, τώρα, να βγεις από τη ζωή, κανόνιζε την
ενέργεια και τη σκέψη σου και τα λόγια σου. Το να φύγεις από την
ανθρωπότητα, αν υπάρχουν θεοί, δεν είναι καθόλου φοβερό, γιατί βέβαια
δεν θέλουν το κακό σου. Αν πάλι δεν υπάρχουν ή δεν τους μέλλει για τα
ανθρώπινα, τι θέλω να ζω σε κόσμο όπου λείπουν και θεοί και πρόνοια;…
Όπου και αν βρέθηκα, υπήρξα καλότυχος άνθρωπος. Καλότυχος θα πει ότι
έδωσες του εαυτού σου την καλή μερίδα και καλή μερίδα είναι ενάρετες
ροπές της ψυχής, ενάρετες ορέξεις, ενάρετες πράξεις.
Καλή αντάμωση.
Από το πρωί πες του εαυτού σου: θ’ ανταμώσω περίεργους, αχάριστους,
υβριστές, δόλιους, φθονερούς, εγωιστές. Έγιναν τέτοιοι, γιατί δεν
ξεχώριζαν τα καλά από τα κακά. Εγώ όμως, που έχω μελετήσει τη φύση του
καλού και κατάλαβα πως είναι ωραίο και του κακού πως είναι σιχαμερό,
επίσης και τη φύση του ανθρώπου που αμαρτάνει και είδα πως συγγενεύει
μαζί μου όχι από αίμα ή σπέρμα, αλλά γιατί μετέχουμε από τον ίδιο νου
και από την ίδια θεϊκή καταγωγή, εγώ δεν μπορώ να βλαφθώ από κανένα
τους. Την αισχρότητά του δεν μου τη μεταδίδει κανείς…
Σαν να πρόκειται αμέσως, τώρα, να βγεις από τη ζωή, κανόνιζε την
ενέργεια και τη σκέψη σου και τα λόγια σου. Το να φύγεις από την
ανθρωπότητα, αν υπάρχουν θεοί, δεν είναι καθόλου φοβερό, γιατί βέβαια
δεν θέλουν το κακό σου. Αν πάλι δεν υπάρχουν ή δεν τους μέλλει για τα
ανθρώπινα, τι θέλω να ζω σε κόσμο όπου λείπουν και θεοί και πρόνοια;…
Όπου και αν βρέθηκα, υπήρξα καλότυχος άνθρωπος. Καλότυχος θα πει ότι
έδωσες του εαυτού σου την καλή μερίδα και καλή μερίδα είναι ενάρετες
ροπές της ψυχής, ενάρετες ορέξεις, ενάρετες πράξεις.
Καλή αντάμωση.
Αναρχική Συλλογικότητα Πυργῖται