-Σήμερα το πρωί σκότωσα έναν άνθρωπο.
-Τι έκανες;!
-Σκότωσα έναν άνθρωπο.
-Λέγε μωρή πουτάνα τί έκανες;!
-Τον έσπρωξα στις γραμμές του τρένου και πέρασε το τρένο και τον έλιωσε.
-Ποιος ήτανε;
-Ούτε που με νοιάζει, μια πλάτη ήτανε και την έσπρωξα.… Περισσότερα...
Ο πρωτόγονος άνθρωπος κυβερνιόταν πολύ καλύτερα από τα ένστικτά του, παρά ο «λογικός» άνθρωπος, ο απόγονος του, που έμαθε να συγκρατείται αυτοελεγχόμενος. Μέσα από την πορεία του πολιτισμού, υψώσαμε ένα φράγμα όλο και πιο ερμητικό ανάμεσα στη συνείδησή μας και στα βαθύτερα ενστικτώδη στρώματα της ψυχής μας και, μάλιστα, το αποκόψαμε τελικά απ’ τη σωματική βάση τον ψυχικών φαινομένων.… Περισσότερα...
Υποτίθεται πως ζούμε στην εποχή της πληροφορίας, πως τα γεγονότα, όσο μακρινά κι αν συμβαίνουν από εμάς, φανερώνονται μπροστά μας με αστραπιαία ταχύτητα. Υποτίθεται πως οι πηγές πληροφόρησης είναι τόσες πολλές, που ο ενδιαφερόμενος διαθέτει πλέον μύριες επιλογές για να «κοινωνήσει» τις πληροφορίες που τον ενδιαφέρουν.… Περισσότερα...
Όταν ζητήθηκε από την πλατφόρμα τεχνητής νοημοσύνης Llama -του ομίλου Meta- να γράψει ένα κείμενο, ακολουθώντας το ύφος και τη θεματική του Μισέλ Ουελμπέκ, εκείνη αρνήθηκε, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως «δεν μπορώ να δημιουργήσω περιεχόμενο που διαιωνίζει επιβλαβή στερεότυπα ή διακρίσεις». Είναι γνωστές οι αμφιλεγόμενες απόψεις που εκφέρει στα έργα του ο Ουελμπέκ και οι συζητήσεις που εγείρουν.… Περισσότερα...
Αλήθεια, τι μας κάνει ανθρώπους; Το ό,τι γεννιόμαστε με κάποιες ιδιότητες, πού υποτίθεται δεν έχουν άλλες υπάρξεις; Το ό,τι διαθέτουμε κάτι περισσότερο; Το ό,τι έχουμε μνήμη και ιστορία; Τίποτε από αυτά; Νιώθουμε ότι τα παραπάνω ερωτήματα τίθενται σε λάθος βάση· μας πάνε αλλού και μας παραπλανούν.… Περισσότερα...
Τα παραμύθια δεν ειν’ αλήθεια
Αλλά τουλάχιστον δεν είναι ψέματα
Ξύλινα Σπαθιά, Ένα Παράξενο Τραγούδι
Ίσως έχετε παρατηρήσει τα χνάρια που, κάποιες φορές, αφήνουν (άθελά τους) τα μη ανθρώπινα πλάσματα –σκύλοι, γάτες, ακόμη και πουλιά– στο νωπό τσιμέντο· τυχαία σημάδια στον χρόνο, σαν το φως των αστεριών που συνεχίζει, ενώ αυτά πια δεν υπάρχουν.… Περισσότερα...
Νιώθουμε, άραγε, ποτέ πιο πλήρως ικανοποιημένοι με την φευγαλέα στιγμή απ’ όσο όταν πηγαίνουμε να μαζέψουμε βατόμουρα ή μανιτάρια, όπως οι πρώτοι άνθρωποι, ή όταν, αργοί, μαζεύουμε βότσαλα, κοχύλια και ξύλα στην ακροθαλασσιά; Η χαρά τής καθαρής ύπαρξης: ζωή που συμπυκνώνεται κι αναλώνεται στην στιγμή.… Περισσότερα...
Φώναξε η ζωή μας χάνεται πάει/ Διάλυσε τη σκόνη που σκεπάζει το φως/ Ο θάνατος διακοπές στο Sarajevo πάει/ Ξύπνησε, στις ειδήσεις τα βλέπεις και τρως.
Magic de Spell, Sarajevo (Φώναξε)
Η νοσταλγία (νόστος+άλγος) είναι μια επιστροφή με πόνο.… Περισσότερα...
Ο λαβύρινθος λειτουργεί μέσα μας, καθημερινά, πέρα από το φυσικό, στο αμιγώς συμβολικό. Είτε γίνεται αντιληπτό είτε όχι, τον συναντούμε στο κατώφλι της απόφασης, στην αμφιβολία της επιλογής, στην σιωπή του εσωτερικού τρίστρατου. Ασφαλώς, έχουν ήδη γίνει αρκετές προσεγγίσεις για το ζήτημα, είτε φιλοσοφικές, είτε ψυχολογικές, είτε εν γένει θεολογικές.… Περισσότερα...
Για άκουσε λοιπόν τα νέα της Αλεξάνδρας, που ζούσε κάθε μέρα τι θα πει άντρας…
Η Αλεξάνδρα έζησε σε λάθος τόπο και λάθος εποχή; Οι γυναίκες με αυτό το τέλος ζουν πάντα σε λάθος χρόνο και τόπο. Ή μάλλον, ο τόπος και ο χρόνος είναι πάντα λάθος.… Περισσότερα...
Μιας και οι βεβαιότητες, κάθε είδους και ύφους, καταρρέουν καθημερινά ταχύτερα κι από φωτόνια σε «κατοστάρι», αναρωτιόμαστε κατά πόσο η γνωστή ρήση, εν είδη τίτλου εδώ, παραμένει επίκαιρη. Αφορμή για σκέψεις επί του ζητήματος μας δίνεται από όλο αυτό το κύμα λογοκρισίας στις Η.Π.Α,… Περισσότερα...
Στον Ράμι, για τις μύριες στιγμές του στην απομόνωση. Και για τις νύχτες του Δεκέμβρη που μοιραστήκαμε.
Σε όλους τους αξιοπρεπείς φυλακισμένους.
Για τον φυλακισμένο η λέξη απομόνωση δεν είναι μια αφηρημένη έννοια.
Δεν είναι η επιλογή ενός συγγραφέα να μείνει μόνος και να γράψει στο ησυχαστήριό του.… Περισσότερα...