Browsed by
Category: Φιλοσοφία

Φως σε φόντο λευκό: Όταν οι λέξεις της Ιστορίας τυφλώνουν (Μέρος 2ο)

Φως σε φόντο λευκό: Όταν οι λέξεις της Ιστορίας τυφλώνουν (Μέρος 2ο)

Οι καιροί είναι χαώδεις· οι γνώμες συγκεχυμένες· τα κόμματα ένας κυκεώνας· η γλώσσα των νέων ιδεών δεν έχει ακόμα δημιουργηθεί· τίποτε δεν είναι δυσκολότερο από το να ορίσει κανείς καλά τον εαυτό του σε σχέση με τη θρησκεία, τη φιλοσοφία, την πολιτική.Περισσότερα...

Φως σε φόντο λευκό: Όταν οι λέξεις της Ιστορίας τυφλώνουν (Μέρος 1ο)

Φως σε φόντο λευκό: Όταν οι λέξεις της Ιστορίας τυφλώνουν (Μέρος 1ο)

https://anarchypress.files.wordpress.com/2020/11/cea6cf89cf82-cf83ceb5-cf86cf8ccebdcf84cebf-cebbceb5cf85cebacf8c-ce8ccf84ceb1cebd-cebfceb9-cebbceadcebeceb5ceb9cf82-cf84ceb7cf82-ce99cf83cf84cebfcf81ceafceb1cf82-cf84cf85cf86cebbcf8ecebdc.jpg

Brueghel, Τοπίο με την πτώση του Ίκαρου (1558).

Ο ίδιος ο Brueghel έχει αναφέρει για το έργο: «Ήταν άνοιξη. Ένας αγρότης εργαζόταν στο χωράφι του. Ένας βοσκός πρόσεχε τα πρόβατά του. Ένας ψαράς έπιανε ψάρια κοντά στην άκρη της θάλασσας. Όλα ίδρωναν στον ήλιο που έλιωνε τα φτερά από κερί.

Περισσότερα...
Υπέρ της ανάστασης των «νεκρών» (Μέρος Γ΄)

Υπέρ της ανάστασης των «νεκρών» (Μέρος Γ΄)

[…]Κάποιος έθιξε το θέμα της μέλλουσας ζωής, πως να τη δημιουργήσουμε, πως να αποφύγουμε τον τελικό θάνατο, πως να μην πεθάνουμε.

Για να γίνει αυτό πρέπει να «είμαστε». Αν ένας άνθρωπος αλλάζει κάθε στιγμή, αν δεν υπάρχει τίποτε μέσα του που να μπορεί να αντισταθεί στις εξωτερικές επιδράσεις, αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει τίποτε μέσα του που να μπορεί να αντισταθεί στο θάνατο.Περισσότερα...

Εύδαιμον το 2020!

Εύδαιμον το 2020!

Με την ευχή αυτό το έτος και κάθε έτος να είναι ο καιρός που ο καθένας μας θα αντικρίσει τον ευδαίμονα εαυτό του και θα αντιληφθεί την Ενότητα που μας εμπεριέχει και εμπεριέχουμε,

παραθέτουμε το Τρίτο Σονέτο του Giordano Bruno:

 

Ποιος μου ‘δωσε φτερά, ποιος μου ζεσταίνει την καρδιά;

Ποιος δεν μ’ αφήνει να φοβάμαι την τύχη ή τον θάνατο;

Ποιος έσπασε τις αλυσίδες κι αυτές εδώ τις πόρτες

απ όπου λίγοι μονάχα κατάφεραν να βγουν;

 

Οι αιώνες, οι χρονιές, οι μήνες, οι μέρες και οι ώρες

όπλα και θυγατέρες του καιρού, και εκείνη η αυλή

που μέσα της ο σίδηρος και το διαμάντι τη δύναμή τους χάνουν

απ’ τη δική τους τη μανία με προστάτεψαν

 

Έτσι με σίγουρα φτερά στον άνεμο πετάω

χωρίς φόβο πάνω σε κρύσταλλα και σε γυαλιά να πέσω πάνω

τα ουράνια σκίζω και στο άπειρο ορμάω

 

Κι ενώ σε άλλες σφαίρες από τη δική μου πέφτω

και απ’ το αιθέριο πεδίο πιο βαθιά τρυπάω

αυτό που οι άλλοι βλέπουνε από μακριά, εγώ πίσω μου αφήνω.Περισσότερα...

Υπέρ της ανάστασης των «νεκρών» (Μέρος Α΄)

Υπέρ της ανάστασης των «νεκρών» (Μέρος Α΄)

Όπως έχουν τα πράγματα, ο νους είναι αποτέλεσμα πολλών χιλιάδων χρόνων επιρροής -βιολογικής, κοινωνιολογικής, περιβαλλοντικής, κλιματικής, διατροφικής και λοιπά. […] Αν ο νους δεν έχει ελευθερία, δεν μπορεί να ανακαλύψει τί είναι αλήθεια και τί όχι· και το να έχει ελευθερία σημαίνει να είναι απαλλαγμένος από κάθε επιρροή.Περισσότερα...

Στον θρυλικό δρόμο της Θεότητας: Σημειώσεις για τον Παρμενίδη

Στον θρυλικό δρόμο της Θεότητας: Σημειώσεις για τον Παρμενίδη

%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%af%ce%b4%ce%b7%cf%82-1Το παρόν κείμενο αποτελεί μια περίληψη, σε μορφή επιμελημένων σημειώσεων, ενός μέρους του εξαιρετικού βιβλίου του Peter Kingsley «Αρχαιοελληνική σκέψη και Δυτικός πολιτισμός». Δημοσιεύτηκε αρχικά στην αναρχική εφημερίδα «Διαδρομή Ελευθερίας», φύλλο 162, αλλά έκτοτε εμπλουτίστηκε με κάποια επιπλέον στοιχεία και επεξηγήσεις.Περισσότερα...

Οι ρίζες της αναρχίας εις το «χρυσούν γένος» (Μέρος θ΄-τελευταίο)

Οι ρίζες της αναρχίας εις το «χρυσούν γένος» (Μέρος θ΄-τελευταίο)

Αυτές οι πρώτες κοινωνίες, που καλύπτονται από την ομίχλη του χρόνου και συχνά για μας πατούν μεταξύ φαντασίας και απόμακρης άρρητης μνήμης, αντιμετωπίζονται άλλοτε με αμηχανία και άλλοτε με την εμπορική διάθεση του τηλεπλασιέ βιβλίων, που τις αποδίδει σε εξωγήινους πληθυσμούς.… Περισσότερα...

Περιπατητικά ανάλεκτα

Περιπατητικά ανάλεκτα

%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%80%ce%b1%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%b1%ce%bd%ce%ac%ce%bb%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%b1-2-jpgΗ παραλία της πόλης έμεινε άδεια από κόσμο. Οι περισσότεροι έλειπαν εκτός φαίνεται. Ήταν καλή η μέρα κι είπαμε να βγούμε έξω να περπατήσουμε. Καθώς διασχίζαμε την παραλία σα να ξετυλίγαμε κι ένα μονοπάτι σκέψης στο μυαλό μας με αφορμή την ανακάλυψη των επτά πλανητών που έμοιαζαν με τη Γη.Περισσότερα...