Απολίτικων Υπόθεσις
Ίσως πρέπει να αποσυρθούμε ευπρεπώς σε μια νηφάλια μέθη,
να ορίσουμε με τρυφερότητα ειρμούς και λύπες,
τα κεκτημένα στα ψίχουλα κάτω απ’ το γιορτινό τραπέζι,
του φωτός τα στίγματα, όταν οι νυσταγμένοι λεπτοδείκτες
τραμπαλίζουν ανερυθρίαστα στου χρόνου την καμπούρα.
Ίσως οφείλουμε στης σάρκας μας τις σάρκες λίγες στιγμές ανάπαυσης πικρής,
να σκάψουμε σωρούς στάχτης με τους όνυχες απόντες,
μήπως και της αθωότητας η παιδική έξη ξεπροβάλει
σαν σκιά κτέρισματος απ’ της λήθης το κιβούρι.… Περισσότερα...