Η εμφάνιση της γεωργίας
Με την εμφάνιση της γεωργίας ο κόσμος αλλάζει. Ο φυσικός χώρος γίνεται ένα όριο, ο άνθρωπος κοιτάζει γύρω του και βάζει περιφράξεις, ορίζει∙ η γη αποκτά σιγά-σιγά χρηστική αξία, γίνεται τόπος και τοπογραφία. Εκείνο που έβρισκε σε άγρια μορφή χωρίς δυσκολία, το σιτάρι, το κριθάρι κι άλλα δημητριακά και όσπρια, τώρα θέλει να τα τιθασεύσει.… Περισσότερα...
Ο κατακερματισμός του πλανήτη σε κράτη, που ούτως ή άλλως αποτελούν εξουσιαστική κατασκευή, βρίσκει την απόλυτα παράλογη εκδοχή του στην αφρικανική ήπειρο. Οποιοσδήποτε απ’ τους σύγχρονους χάρτες την απεικονίζουν μας βοηθά να το κατανοήσουμε. Η Αφρική είναι χωρισμένη σε ομοιόμορφα τετράγωνα, σα να πήρε κάποιος χάρακα ή κάναβο κι έφτιαξε στο σώμα της ένα σταυρόλεξο.… Περισσότερα...
Πολλοί άνθρωποι, ατενίζοντας από μία ασφαλή χρονική απόσταση ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος και κρίνοντας με βάση τις συνθήκες του παρόντος, οδηγούνται στο εσφαλμένο συμπέρασμα ότι επιτέλους έχουμε εξελιχθεί. Ότι ο κόσμος εξελίσσεται γραμμικά και ποτέ δεν γυρίζει πίσω. Ότι όλοι έχουμε μάθει κάτι από αυτό που λέγεται Ιστορία.… Περισσότερα...
Οι καιροί είναι χαώδεις· οι γνώμες συγκεχυμένες· τα κόμματα ένας κυκεώνας· η γλώσσα των νέων ιδεών δεν έχει ακόμα δημιουργηθεί· τίποτε δεν είναι δυσκολότερο από το να ορίσει κανείς καλά τον εαυτό του σε σχέση με τη θρησκεία, τη φιλοσοφία, την πολιτική.… Περισσότερα...
|
Brueghel, Τοπίο με την πτώση του Ίκαρου (1558). Ο ίδιος ο Brueghel έχει αναφέρει για το έργο: «Ήταν άνοιξη. Ένας αγρότης εργαζόταν στο χωράφι του. Ένας βοσκός πρόσεχε τα πρόβατά του. Ένας ψαράς έπιανε ψάρια κοντά στην άκρη της θάλασσας. Όλα ίδρωναν στον ήλιο που έλιωνε τα φτερά από κερί. |
Είναι φανερό πως κλείνει ένας κύκλος. Ένας κύκλος που ταυτίζεται με την ολοκλήρωση ενός συγκεκριμένου εξουσιαστικού σχεδιασμού. Από την δημιουργία της λεγόμενης «κρίσης», τα όσα ακολούθησαν με την είσοδο στο ΔΝΤ, τα μνημόνια, τις αντιδράσεις, βίαιες και μη, τις κυβερνήσεις που κάθε μία, στον βαθμό που μπορούσε, προώθησε τα σχέδια των αφεντικών της Ενοποιημένης Κυριαρχίας στον Ελλαδικό χώρο, τους εκατοντάδες χιλιάδες, κυρίως νέους, που μετανάστευσαν, την «πρώτη φορά αριστερά», τα capital controls, τις ακόμη απεχθέστερες συνθήκες φτωχοποίησης, μέχρι και τη συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ, είναι ξεκάθαρο πως τα εν λόγω γεγονότα διατρέχει ένας κοινός σχεδιασμός, αλλά και εκτέλεση.… Περισσότερα...
«Ο στρατός, οι πολιτικοί και οι παπάδες δημιουργούν τις μεγάλες υστερικές στιγμές του έθνους».
Από σχολικό γραπτό μαθητή
Μέσα στις σχολικές αίθουσες, όπου η πλήξη και η μονοτονία υπενθυμίζουν στους μαθητές το επαγγελματικό μέλλον που τους περιμένει, όπου οι βαθμολογίες, οι εξετάσεις και τα διαγωνίσματα ορίζουν τον χρόνο που περνάει, υπάρχει και ένας άλλος χρόνος, που πλημμυρίζεται από σκέψεις για ελευθερία και εξέγερση, για έρωτα και ζωή.… Περισσότερα...
Ποιος είναι τελικά ο φασίστας;
Η κατά κόρον και καταχρηστική χρήση του όρου «φασίστας», εδώ και πολλά χρόνια, δεν συμβαίνει τυχαία και έρχεται να καλύψει την ολοκληρωτική γύμνια της Αριστεράς, «επαναστατικής» και μη, έως και τις παρυφές του αναρχισμού, απέναντι στην διαμορφούμενη πραγματικότητα.
Η επαναφορά στο προσκήνιο του λεγόμενου Μακεδονικού ζητήματος και ο «Μαύρος Κύκνος»(*) του ογκώδους συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία, μας υποχρεώνει να τοποθετηθούμε συνολικά για τα εν λόγω ζητήματα.
Και τα ζητήματα που ανοίγονται είναι πράγματι πολλά και ευρεία.