Δύο εξωγήινοι συναντιούνται μετά από καιρό, καθώς έκαναν ταξίδια στο διάστημα του τόπου και του χρόνου και συζητούν.

Εξωγήινος 1: Πες μου και τίποτε άλλο για αυτά τα δίποδα⸱ έχουν πολύ πλάκα, όπως φαίνεται.

Εξωγήινος 2: Τι να πρωτοθυμηθώ! Για παράδειγμα στη δικιά τους ζωή, που ο χρόνος είναι τόσο σύντομος, μπορεί να μεταμορφώνονται διαρκώς. Πάνε όπου τους πάει το κύμα.

Εξωγήινος 1: Τι εννοείς;

Εξωγήινος 2: Εννοώ ότι φτιάχνουν κανόνες για τα πάντα και στα επόμενα χρόνια οι ίδιοι αυτοί κανόνες απαγορεύονται και αντιστρέφονται απ’ τους αντίθετούς τους. Κάποιες φορές λένε «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια» κι ότι όλοι πρέπει να μένουν πιστοί σ’ αυτά. Μετά από λίγα χρόνια οι πολλοί λένε «διεθνισμός-ορθολογισμός-ελεύθερες σχέσεις» κι αυτοί οι ίδιοι κανόνες γίνονται ιεροί κι επιβάλλονται στην κοινή τους λογική. Όποιος παρεκκλίνει απ’ τα τρίπτυχα είναι κατακριτέος. Ίσως και καταδικασμένος.

Εξωγήινος 1: Τι παράξενα πλάσματα…

Εξωγήινος 2: Ναι… φαντάσου… κι όποιος διαφωνεί είναι πάντα φασίστας ή αλήτης. Όποιος συμφωνεί είναι αυτός που επικρατεί κι έχει τα πάντα. Μια είναι ευυπόληπτος πολίτης ο κοντοκουρεμένος, με κουστούμι, μια ο μακρυμάλλης, με τατουάζ και με πιο εναλλακτικά ρούχα. Αν πας σήμερα στη γη, θα δεις ότι από τα δίποδα αυτά τη μεγαλύτερη επιτυχία έχουν όσοι μιλούν για παγκόσμια κοινωνία και οικονομία.

Εξωγήινος 1: Καημένοι, νομίζουν ότι ο κόσμος είναι αυτοί…κι ούτε που τους ξέρει κανείς…