Λεοπαρδάλεις εισβάλουν στον ναό και πίνουν από τα θυσιαστήρια σκεύη, αδειάζοντάς τα· από ένα σημείο και μετά, καθώς αυτό επαναλαμβάνεται διαρκώς, μπορεί να υπολογιστεί εκ των προτέρων και γίνεται μέρος της τελετουργίας.
Ο Κάφκα μάς μιλά για το παράλογο. Για το πώς αυτό, μέσω της επανάληψης, γίνεται «λογικό», «αυτονόητο», «ηθικό», καθημερινότητα.… Περισσότερα...
Όταν ο άνθρωπος στα ελληνιστικά βασίλεια ένιωσε χαμένος, αποσυρμένος από την κοινότητα, απομονωμένος, όταν η φωνή του έπαψε να έχει σημασία, αναζήτησε μια άλλου είδους φιλοσοφία. Μαθήτευσε σε σχολές όπως η Επικούρια και η Στωική, που αφομοίωσαν διαφορετικά το παρελθόν και στράφηκαν στις προσωπικές αναζητήσεις.… Περισσότερα...
Ο λαβύρινθος λειτουργεί μέσα μας, καθημερινά, πέρα από το φυσικό, στο αμιγώς συμβολικό. Είτε γίνεται αντιληπτό είτε όχι, τον συναντούμε στο κατώφλι της απόφασης, στην αμφιβολία της επιλογής, στην σιωπή του εσωτερικού τρίστρατου. Ασφαλώς, έχουν ήδη γίνει αρκετές προσεγγίσεις για το ζήτημα, είτε φιλοσοφικές, είτε ψυχολογικές, είτε εν γένει θεολογικές.… Περισσότερα...
Λέγεται πως η μόνη ουσιαστική διαφορά του όχλου με το κοπάδι, είναι ότι στον όχλο ο καθένας θεωρεί τον εαυτό του μπροστάρη. Με άλλα λόγια, ο όχλος λειτουργεί ως «αγέλη προβάτων», όσο οξύμωρο κι αν αυτό φαίνεται. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η λογική, η κρίση, τα αγαθά συναισθήματα, ο ανθρωπισμός, η αλληλεγγύη πηγαίνουν περίπατο.… Περισσότερα...
Για άκουσε λοιπόν τα νέα της Αλεξάνδρας, που ζούσε κάθε μέρα τι θα πει άντρας…
Η Αλεξάνδρα έζησε σε λάθος τόπο και λάθος εποχή; Οι γυναίκες με αυτό το τέλος ζουν πάντα σε λάθος χρόνο και τόπο. Ή μάλλον, ο τόπος και ο χρόνος είναι πάντα λάθος.… Περισσότερα...